İstanbulda medfun bulunan Mehmed Emin Tokadi hazretleri rahime-hullahü teâlâ, bir gün sevdiklerine;

- Bir mümin, bir mümin kardeşinin yüzüne muhabbetle baksa, hiç bir şey konuşmasa bile sevap kazanır, buyurdu. Şimdi ben size bakıyorum, siz de bana bakın. Hepimiz sevap kazanalım.

Ve ilave etti:
- Çünkü müminin yüzüne bakmak ibadettir.

BU, BİR ŞANSTIR

Bir gün de, bazı dostlarına;
- Cenâb-ı Hak lutfetti, bizi insan ve müslüman olarak yarattı. Üstelik de Ehl-i sünnet itikadı'nı nasib etti, buyurdu.

Ve ekledi:
- Bu, bir şanstır. Bir başkası bu şansa sahip değilse ona kızılır mı? Bilmiyor çünkü.

Sordular:
- Peki ne yapalım efendim?
- Bilmeyenlere anlatalım. Kitap verelim. Bir insanı kurtarmak, dünyayı kurtarmak gibi sevaptır.

EN MÜHİM İŞ

Bir gün de sohbetinde;
- Yapılacak en mühim iş, imanı ve itikadı Ehl-i sünnete göre düzeltmektir. Çünkü iman doğru olmazsa, kurtuluş olamaz. Ama bu kâfi değil. Güzel ameller de yapmak lazımdır.

Sordular:
- Bu amellerin en mühimi nedir efendim?
- Beş vakit namazdır ki, kadın erkek her müslümana farzdır ve mutlaka kılmalıdır.

Ve ekledi:
- Üç halde kazaya kalabilir. Birincisi "Uyumak", ikincisi "Unutmak"tır.

Sordular:
- Ya üçüncüsü efendim?

- Üçüncüsü de "Ölmek"tir. Ne demek istediğimi anladınız değil mi?
- Evet hocam çok iyi anladık. Yani yaşıyorsak, kılacağız demek istiyorsunuz.