Mahmud-u Samini hazretleri rahimehümullahü teala, talebelerine hep Osman Bedreddin'den bahsediyor, gelmesini dört gözle bekliyor;
- Ah, çabuk gelse, diyordu.

Osman Bedreddin ise, bir üstad arıyor, ama bu üstadın Mahmud Samini hazretleri olduğunu bilmiyordu.

Erzurumda rüya gördü bir gece.
Tanımadığı nurlu bir zat (Mahmud Samini hazretleri);
- Hafız kurban! Bende, sana verecek bir manevi emanet var. Çabuk gel ki, teslim edeyim onu sana. Zira bu yük altında azaldı kuvvetim, dedi.

O anda uyandı.
İyi de kimdi bu zat?
Çok merak etti.

Ertesi gece yine bir rüya gördü.
Yanında dört büyük evliya zat vardı.
Ali Sebti,
Hayyat-ı Vehbi,
Mevlana Halid-i Bağdadi
ve Behaeddin-i Buhari hazretleri
"rahime-hümullahü teâlâ".

Bu büyükler sordular ona:
- O zatı çok mu merak ediyorsun?

- Evet efendim, kimdir o zat?
- Mahmud-u Saminidir.

- Şimdi nerdedir efendim?
- Paludadır. Onun davetine icabet eyle. Zira senin nasibin o Velîdedir.

Almıştı işareti.
Düştü Palunun yoluna.
Bu, o "büyük Veli"ye malum oldu.

Talebesini toplayıp;
- Beklediğim genç geliyor, buyurdu. Haydi çıkıp karşılayalım kendisini. Zira sabrım kalmadı.
Ve çıktılar yolu üzerine.

Az sonra göründü uzaktan.
Ve yaklaşıp indi attan.

Mahmud Samini hazretleri yaklaştı.
Ve muhabbetle bağrına bastı onu.

Ama Osman Bedreddin, Onu ilk gördüğünde, "çapak" vardı gözünde.
Bir de "tütün" içerdi büyük zat.

Bu ikisi, perde oldu ona.
Büyüklüğüne inanıyor, ama bir türlü teslim olamıyordu.
Devamı yarın.