Timur Han "rahime-hullahü teâlâ", kendi yazmış olduÄŸu kanun ve tüzüklerle düzeni saÄŸlıyordu devletinde.

Zamanındaki müminler;
- Timur Han, çok âdil ve dindar bir Müslümandır, diyordu Onun hakkında.

Gerçekten de öyledir.
Zira o, âlimleri sever, hürmet gösterirdi.
Hatta hep yanında bulundurur,

özel deÄŸer verirdi onlara.
Özellikle "Seyyidler"e saygılı davranır,
"Evliya türbeleri"ni ziyaret ederdi.

Büyük Veli Ahmed-i Yesevi hazretlerinin "rahime-hullahü teâlâ" kabri üzerine, mükemmel bir türbe yaptırmıştır mesela.

Evliyânın büyüklerinden Behaeddin-i Buhâri hazretlerini de "kuddise sirruh" çok sever, istifade etmeye çalışırdı kendisinden.

Åžöyle ki;
Bir gün, Buhara caddesinden geçiyordu ki, bazı kimselerin halı silkelediklerini gördü ilerde.

Merak edip;
- Bu silkinen halılar kimindir? diye sordu.

Onlar da;
- Behaeddin-i Buhâri hazretlerinin halılarıdır, dediler.

Bunu öÄŸrenince çok duygulandı.
Bir "hazine" bulmuÅŸ gibi sevindi hatta.

İndi atından.
Edeble yaklaşıp, girdi o tozların içine.
"Misk" ve "Anber" sürünür gibi yüzüne gözüne sürdü o tozları.
Ve büyük zevk aldı bu iÅŸten.

Ä°ÅŸte "Evliya sevgisi" bu olsa gerek.
Ancak baÅŸkaları bu iÅŸe bir mâna veremediler.

Hatta hayretle Ona bakıp;
- Koca sultan böyle ne yapıyor? dediler.

Ama O, ne yaptığını çok iyi biliyordu.
Çünkü "Allah dostları"nı çok seviyordu.

Ä°ÅŸte Onun, bu Velîlere gösterdiÄŸi bu hürmet ve onlara beslediÄŸi muhabbet sayesindedir ki, zaferle çıktı girdiÄŸi her savaÅŸtan.

Ayrıca vefat ettiğinde, o devrin Velilerinden biri;
- Timur öldü. Ä°manı da birlikte götürdü, demiÅŸtir Onun hakkında.

Ne büyük ÅŸeref.