Şakik-i Belhi "rahime-hullahü teâlâ", gençlik senelerinde tüccarlık yapıyordu ki, bir ara şiddetli bir "kıtlık" başgösterdi Belh şehrinde.

Bu yüzden, suratları asıktı herkesin.
Açlıktan kimsenin yüzü gülmüyordu.

Bir gün, neşeli bir köleye rastladı
Hayret etti haliyle.

Ve "Bu köle, nasıl böyle neş'eli?" diye merak edip, sordu:
- Bu kıtlıkta, herkes üzüntülüyken sen neş'elisin, hikmeti nedir acaba?

Cevabı hazırdı kölenin.
- Niçin üzüleyim ki? Çok varlıklı ve zengin bir efendim var benim. Şefkatli, merhametli, çok da cömerttir. Böyle iken kıtlığı niye dert edineyim? dedi.

Bu cevabı işitince;
- Aman yâ Rabbî! Ben ömrümde böyle güzel söz duymadım. O, bir kula güvenip neşeli oluyor da, benim Rabbime karşı onunki kadar güvenim yoktur, dedi.

İLK SUAL NAMAZDAN

Bu zat bir gün sohbetinde;
- Namaz, dinin direğidir. Namaz kılan, dinini doğrultmuş, kılmayan yıkmış olur, buyurdu.

Ve ekledi:
- Kıyamet günü iman'dan sonra ilk sual, namazdan olacaktır. Nitekim Allahü teâlâ mealen; "Ey kulum, namaz hesabının altından kalkarsan, kurtuluş senindir. Öteki hesapları kolaylaştırırım!" buyuruyor.

Dinleyenler duygulandılar.

O devam etti:
- Hadis-i şerifte mealen; "Bir namazı, bile bile, özürsüz kılmayan kimse, bir hukbe Cehennemde kalacaktır!" buyuruldu.

Sordular:
- Bir hukbe, ne kadar zamandır efendim?
- Seksen ahiret senesidir.

- Ahiret senesi ne kadardır efendim?
- Ahiretin bir günü, bin dünya senesi kadardır ki, bir namazı özürsüz terkeden bir kimse, tövbe etmeden ölürse, seksen kere üçyüzaltmışbin sene Cehennemde yanacaktır.