Bediüddin-i Seharenpuri hazretleri, İmam-ı Rabbani hazretlerinin "rahime-hullahü teâlâ" sohbetlerine giderken memurluk yapıyordu bir devlet dairesinde.

Bir gün;
- İşimden istifa edeyim mi efendim? diye sordu İmam-ı Rabbani hazretlerine.

Hazret-i İmam cevaben;
- Hayır, işine devam et! buyurdu.

Ve ayrılmadı işinden.
Böylece büyük nimetlere kavuştu.

Kendisi anlatıyor:
Sılaya gitmek için, İmam-ı Rabbani hazretlerinden izin istedim.

- Peki git, buyurdular.
Ayrılıp, yola koyuldum.

Ancak Burhanpur'a gidinceye kadar O da ruhen yanımdaydı.
Hiç ayrılmadı yanımdan.

Yolda "Cuki" denilen bir Hind sihirbazının yanına gittim.
Bu kişi kâfir olup, sihirle harikulade işler yapıyor, insanların takdirini topluyordu.

Ancak beni görür görmez;
- Ey Bediüddin! İmam-ı Rabbani'yi bırakıp niye geldin? O, öyle büyüktür ki, Onun gibi bir Veli bu gün yer yüzünde yoktur, dedi.

Ben buna hayret edip;
- Madem öyle, sen niçin o büyük zatın sohbetine gelmiyorsun? dedim.

Cevabı enteresandı:
- Ben de olgunlaştım artık. Ona ihtiyacım yoktur, dedi.
Ve devam etti küfür ve inadına.

EĞER CAİZ OLSAYDI

Bu zat, bir gün sevdiklerine;
- Beyinin hukukunu gözetmeyen kadın, Allahü teâlânın hakkını gözetmemiş sayılır, buyurdu.

- Ya rızasını kazanırsa efendim? dediler.
- O zaman Cennete kolay girer, buyurdu.

Ve ilave etti:
- Sevgili Peygamberimiz "aleyhissalâtü vesselâm"; "İnsanın insana secde etmesi caiz olsaydı, hanımların beylerine secde etmelerini emrederdim" buyuruyor.