Muhammed Baki Billah hazretleri "rahime-hullahü teâlâ", gençliÄŸinde ilim aÅŸkıyla yanıyor, kendini bu yolda yetiÅŸtirecek "bir üstad" arıyordu.

Ama ne aramak.
Bu yoldaki gayreti, herkesi şaşırtıyordu.
Öyle ki, daha fazlasına bir insanın takatı yetiÅŸmezdi.

Velhasıl "bir mürÅŸid" bulmak için çırpınıp duruyor, yaÅŸlı annesi de onun bu haline çok üzülüyordu.

Gece yarılarında sahralara çıkıp dua ediyordu oÄŸlu için.

Bir gece yine sahraya çıkıp, aÄŸlayarak;
- Yâ Rabbî, oÄŸlumun muradı neyse, sevdiÄŸin kullarının hürmetine ihsan et. Ya onu muradına kavuÅŸtur, ya da benim canımı al ki, tahammülüm kalmadı artık, diye yalvardı.

Ä°ÅŸte o gece bir rüya gördü oÄŸlu.
O zamanın en büyük mürÅŸidi olan Muhammed Ä°mkenegi hazretlerini "rahime-hullahü teâlâ" görmüÅŸtü.

Büyük Veli kendisine;
- Ey oğlum! Sen beni arıyorsun, ben senin yolunu bekliyorum, buyurdu.
Uyanınca sevince garkoldu.

Zira aradığı mürÅŸit bu olmalıydı.
O gün Buhara'ya varıp, sevinçle huzuruna girdi.
Evet, rüyada gördüÄŸü, bu zattı.

Büyük Veli, Onu iltifatlarla karşıladı ve birlikte bir odaya çekilip, baÅŸ baÅŸa sohbet ettiler.
Üç gün içinde en yüksek mertebeye çıkardı onu tasavvufta.

Sonra da;
- Ä°ÅŸiniz tamam oldu. Åžimdi Hindistan'a avdet edin, buyurdu.

Ve ekledi:
- Öyle görüyorum ki, Hindistan'da "çok büyük bir Evliya" zuhur edecek. O zat, sizi bekliyor. Sizden feyz alarak zamanın "kutbu" olacak ve cümle âlem, Onun irÅŸadiyle nurlanacak.

Muhammed Baki Billah hazretleri Serhend'e vardığında, gaibten bir ses geldi kulağına.
- O kutb'un diyarına geldin! diyordu.

Derken Ä°mam-ı Rabbani hazretlerini yetiÅŸtirdi ki, bu dünya, böyle yüksek bir Veli görmemiÅŸti.