Kutbüddin Bahtiyar Kaki "rahime-hullahü teâlâ", büyük Velilerdendir.
Delhi'de yaşayıp, orada vefat etti.

Bir buçuk yaşındayken, babası ayrıldı dünyadan.
Onun yetişmesiyle annesi meşgul oldu.

Daha sonra Muinüddin-i Çeşti adında bir Evliya zat, bir gün, bir vesileyle oraya gelmişti.
Kutbüddin, onyedi yaşındaydı o zaman.

Bu zatı görünce, gayri ihtiyari kalbi meyletti bu büyük Veli'ye.
Talebesi olmayı istedi.
Bu niyetle huzuruna gidip yalvardı bunun için.

O da kalb gözüyle bakıp,
Onun yüksek istidadını gördü
ve kabul etti bu dileğini.

O büyük Evliyanın feyiz ve himmetiyle tasavvufun yüksek makamlarına yükseldi.

CEHENNEMDE ATEŞ YOKTUR

Bir gün, huzuruna bir genç gelip;
- Hocam, "Cehennemde ateş yoktur" deniyor, bu doğru mu? diye sordu bu zata.

Ona cevaben;
- Evet, doğru, buyurdu.

- Peki ateş yoksa nasıl yanacak bu insanlar efendim?
- Herkes ateşini dünyadan götürecek evladım. Dünyada işlenilen "küfür" ve "günahlar" var ya, işte bunlar, ahirette "ateş" olup, sahiplerini yakacak.

- Ya iyi iş ve ibadetler hocam?
- Onlar da âhirette birer "Cennet nimeti" olacak sahibine. Köşk, huri, ırmak ve ağaç gibi.

- Anladım efendim.

HUZURLU OLMAK İÇİN

Bir gün de;
- Huzurlu olmak için ne yapalım efendim? diye sordular bu zata.

Cevaben;
- Günah işlemeyin! buyurdu

- Günah işlememek için ne yapalım efendim?
- Ölümü düşünün. "Ölüm"ü düşünen, günah işleyemez.