Behaeddin-i Buhari hazretlerinin "rahime-hullahü teâlâ" her hali sünnet-i seniyyeye tam uygun idi.

Mesela Resulullah Efendimiz "aleyhissalâtü vesselâm", bir gün birkaç eshabı ile "ekmek" pişirmişlerdi tandırda.

Sahabeden her biri "hamur"unu alıp, eliyle kızgın tandıra yapıştırdı.
Efendimiz de mübarek eline "hamur" alıp, yapıştırdı tandırın sıcak gövdesine.

Bir müddet bekleyip, sonra aldılar hamurları tandırdan.
Bütün hamurlar pişmişti.
Ama biri hariç.

O pişmeyen hamur, Resulullahın hamuruydu.
Ve olduğu gibi duruyordu.

Çünkü Resulullah Efendimiz'in mübarek eli her neye temas etse, dünyada da, ahirette de o şeyi ateş yakmaz.

Behaeddin-i Buhari hazretleri de Resulullahın bu sünnetine uymak için, bir gün tandır başına geldi bazı talebesiyle.

Her biri, ellerine biraz "hamur" alıp, yapıştırdılar kızgın tandıra.
Bu büyük Veli de hamurunu yapıştırdı.

Az bekleyip, sonra aldılar hamurları tandırdan.
Biri hariç, bütün hamurlar pişmişti.
Pişmeyen hamur, bu zatın hamuruydu.

Bunu görünce;
- Çok şükür, bunda da sünnete uyduk, buyurdu.

BABANIN VAZİFESİ

Bu zat, bir sohbetinde;
- Kardeşlerim, çocuklarına iman ve ibadet bilgilerini öğretmek, bir babanın en mühim görevidir, buyurdu.

Ve ekledi:
- Zira Peygamber Efendimiz "aleyhissalâtü vesselâm"; "Çok Müslüman evladı vardır ki, babaları yüzünden Veyl ismindeki Cehenneme gireceklerdir" buyuruyor.

Hadis-i şerifin devamında;
- "Çünkü onlar, çocuklarına İslâmiyeti öğretmediyer. Ben böyle babalardan uzağım, onlar da benden uzaktır" buyuruluyor.