Behaeddin-i Buhari "kuddise sirruh" hazretlerinin bir talebesi, bir gün ziyaretine geldi bu büyük Veli'nin.

Gelirken bir miktar "elma" hediye getirmişti.
Hocası, elmaları alıp dağıttı herkese.

Tam yiyeceklerdi ki;
- Durun, hemen yemeyin! buyurdu.

Şaşırdılar:
- Niçin efendim?
- Çünkü şu anda zikrediyorlar.

- Elmalar mı zikrediyor efendim.
- Evet.

- Ama biz duymuyoruz ki hocam.
- Duymak ister misiniz?
- Elbette efendim, çok isteriz.

- Pekâlâ, buyurdu
Ve dua etti içinden.

O anda hepsi işittiler "elmaların tesbihi"ni.

GERÇEK CENNET NİMETİ

Bir gün de yeni evli bir komşusu;
- Efendim çok zor durumdayım, lütfen bana yardım edin, diye arzetti.

- Hayrola evladım ne oldu?
- Hanımla hiç anlaşamıyoruz hocam. Bu evlilik böyle yürümeyecek galiba.

Büyük Veli sordu:
- Hanımın namazını kılıyor mu?
- Kılıyor hocam.

- Tesettüre riayet ediyor mu?
- Ediyor efendim.

- Peki ev işlerini yapıyor mu?
- Yapıyor.

- Daha ne istiyorsun evladım. Böyle hanım "Cennet nimeti"dir, kıymetini bil.
- Ama efendim başka konularda anlaşamıyoruz.

- Bak evladım, sana bir tavsiyede bulunacağım. Dinlersen çok rahat edersin.
- Buyurun hocam.

- "Din işleri"nde taviz olmaz. O konularda senin dediğin olsun. Ama "dünya işleri"ni ona bırak. İstediği gibi yapsın. Dünya işi değil mi, öyle de olur, böyle de. Hiç mühim değil.

Genç adam tuttu bu nasihati.
Çok rahat etti.