Behaeddin-i Buhari hazretlerinin talebesi Alaeddin-i Attar "rahimehumallahü teala" şöyle anlatıyor:

Mübarek hocam o kadar fakir idi ki, kış günü, bir sergisi bile bulunmazdı evinde.
Namazını, eski bir kilim üzerinde kılardı.

Helalden kazanmaya çok dikkat eder, haramdan bir çekirdek bile girmezdi kazancına.
Fakir olduğu kadar cömertti de.
Hediye getirene, kat kat verirdi.

Nafakasını kendi te'min eder, tarlasını bizzat kendi eker ve kendi biçerdi.
Her işinde sünnete uyardı.
Bilhassa yemekte titizlik gösterirdi buna.
Ekmeğini evde pişirttirir, misafirine bizzat kendi hizmet etmeyi severdi.

Sevdiklerine;
- Yemek yerken, edebi gözetin. Kendinizi, Allah'ın huzurunda farzedin, buyururdu.

Talebesiyle yemek yerken, birisi gafletle ağzına lokma alsa, onu hemen ikaz edip;
- Evladım, Rabbinin huzurunda olduğunu bil de öyle ye, buyururdu.

Eğer bir yemek öfke ve gaflet ile pişmişse, onu anlar ve yemezdi.

NİÇİN YEMEZSİNİZ?

Bir gün, bir talebesinin evine gitmişti.
Önüne yemek getirdiler.
Ama yemedi.

Talebe çok üzülüp;
- Efendim niçin yemiyorsunuz? diye sordu.

Büyük Veli;
- Bu yemeği pişiren, "gadaplı" ve "öfkeli"ymiş. Böyle pişen yemekte, hayır ve bereket olmaz. Hatta şifa değil, yiyene hastalık olur, buyurdu.

MUVAFFAK OLMUK İÇİN

Bir gün de nasihat isteyen bir gence;
- Evladım, Allahü teâlânın sana nasıl davranmasını istiyorsan, sen de Allah'ın kullarına öylece davran, buyurdu.

Ve ekledi:
- Muvaffak olmanın sırrı ikidir. Biri, günah işlememek, öbürü Allah'ın kullarına iyilik etmektir. Bunu yapabilirsen, her işinde muvaffak olursun.