Ubeydullah-ı Ahrar hazretleri, bir Perşembe gününde, talebelerine;
- Atımı hazırlayın! buyurdu.

Ve hızla kalktı yerinden.
Vakit, öğleden sonra idi.
Beyaz atına atlayıp hızla uzaklaştı Semerkant'tan.
Gün batısına doğru gidiyordu.
Bazı talebeleri, takib ettiler arkasından.

Lakin Semerkant'ı geçince;
- Siz burada kalın! buyurup, kendi yalnız devam etti.

Akşam vakti, geri geldi yine.
Talebeleri, nereye gittiğini sordular.

Cevabında;
- Türk sultanı Muhammed Han, dün kâfirlerle şiddetle bir savaşa girerken bizden yardım istedi, ona gittim, buyurdu.

Gençler sordu:
- Netice ne oldu hocam?
- Allah'ın izniyle Türkler kazandı.

ÇOK SEVAP KAZANMAK İÇİN

Bir gün de talebeden biri;
- Hocam, bana çok sevap kazandıracak bir ibadet söyler misiniz, diye arzetti.

Mübarek, ona sevgiyle bakıp;
- Çok sevap kazanmak istiyorsan, insanların sıkıntılarını gider, buyurdu. Sevindir onları.
- Efendim, ben sevap kazandıracak bir ibadet sormuştum. Hani namaz, oruç veya zikir gibi falan.

Büyük Veli tebessüm etti:
- Sen çok sevap kazanmak istemiyor musun evladım?
- Evet hocam, çok istiyorum.

- Öyleyse insanların dertlerine deva ol, kalblerine ferahlık ver, ihtiyaçlarını gider, sevindir onları. Zira bir Müslümanın bir ihtiyacını görmen, bir sıkıntısını gidermen, veya herhangi bir şekilde onları sevindirmen, bin sene nafile ibadet etmenden daha sevaptır. Şimdi anladın mı?

- Anladım efendim