Derviş Muhammed "rahime-hullahü teâlâ", dayısı olan Kadı Muhammed Zahid hazretlerinin sohbetinde kemale geldi.
Ondan önce nefsiyle çok mücadele etti.

O zamanlar insanlardan bigane yaşıyor, nefsinin şerrinden kurtulmak için çalışıyordu.
Onbeş yıl riyazet ve mücahede yaptı.
Ama kavuşamadı muradına.

Çaresizlik içinde ellerini kaldırıp;
- Yâ ilahi, bu nefsimin şerrinden kurtulmam için bana yardım et, diye yalvardı.
Elini yüzüne sürerken Hızır aleyhisselâmı gördü yanıbaşında.

Hazret-i Hızır;
- Eğer bu isteğine kavuşmak istiyorsan, dayın Muhammed Zahidin hizmetine gir. Zira nefisten kurtulmanın tek çaresi, nefsinden kurtulanların sohbetidir, buyurdu.

Sevincinden ellerini açıp;
- Yâ ilahi, sana sonsuz şükürler olsun ki, bu işin çaresini bana öğrettin, dedi.

Ve koştu dayısının huzuruna.
Az zamanda kurtuldu nefsinin isteklerinden.
Resulullahın "aleyhissalâtü vesselâm" mübarek kalbinden fışkıran nurlar, kalbten kalbe akarak Onun kalbine aktılar.

GÜLEREK GÜNAH İŞLERSENİZ

Bu zat sohbetlerinde;
- Ey inanlar, bu dünya bir imtihandır. Burada her ne yaparsanız, mahşerde herbirinden hesaba çekileceksiniz, buyururdu.

Bir gün de;
- Kardeşlerim, her sözün, her hareketin, hatta her düşüncenin hesabını ahirette bize soracaklar. Her günah, Allahü teâlânın yasak ettiği bir iştir ki, eğer O affetmezse karşılığı ateştir, buyurdu.

Ve ekledi:
- Bu dünyada, gülerek günah işleyenler, mahşerde, ağlayarak Cehenneme girerler.