Muhammed Baki Billah hazretlerinin çok kerametleri vardı.
Ama belli etmezdi mübarek zat.

Üç yaşında bir çocuk, yüksek bir duvardan, taş zemine düşmüştü bir gün.
Kulağından kan gelip, kesildi nefesi de.
Hayat emaresi kalmamıştı çocukta.

Annesi, onu kucağına alıp koştu Baki Billah hazretlerine.
- Ey efendim, bir himmet edin de yaşasın çocuğumuz, diye yalvardı.

Büyük Veli, acıdı kadıncağıza.
Dua etti içinden.
Hayata dönmesi için yalvardı.
Ancak gizlemeye çalıştı bu kerametini.

Bunun için, talebelere;
- Bana bir tıp kitabı getirin. Bakalım bu çocuk kurtulur mu? buyurdu.

Koşup getirdiler tıp kitabını.
Başladı rastgele sayfalarını çevirmeye.
Lalettayin bir sayfaya gelince durdu.

O yeri okur gibi yaparak;
- Üzülme bacım, çocuğun yaşıyacak, buyurdu.

O anda çocuk açtı gözlerini.
Sonra canlanıp geldi eski haline.

DUASI KABUL OLDU

Bir gün de, hıristiyan ve yahudilerden bir gurup insan geldi bu zatın yanına.
Onları imana davet etti mübarek zat.
Ancak kabul etmediler.

Bunun üzerine açtı ellerini.
- Yâ Rabbî, bunlara hidayet ver de Cehennemde yanmasınlar, diye dua etti.

Az sonra önünde diz çöküp,
Kelime-i şehadeti söylediler.
Dahası, eliyle meshetti yüzlerini.

O anda perde kalktı gözlerinden.
Keşf ve keramet sahibi oluverdiler bir anda.

Birbirlerine bakıp;
- Sahi biz nasıl iman ettik? dediler.

Büyük Veli gülümsedi onlara.
- Hidayet Allah'tandır kardeşlerim. Biz sadece dua ettik, buyurdu.