Muhammed Baki Billah "rahime-hullahü teâlâ", giyinmede, sadeliÄŸi severdi.

Her gün, aynı yemeÄŸi getirseler;
- BaÅŸka yemek getiriniz! demezdi.

Hep abdestli olmaya çalışır,
zaif olduÄŸu halde çok ibadet yapardı.
İbadet yaparken yorulsa, kalkıp abdestini tazeler ve ibadetine devam ederdi yine.

Ä°slâmiyetin her emrine riayet eder,
bir edebi bile yapmaktan kaçınmazdı.

Bilhassa dergâhta yemek piÅŸirenlerin abdestsiz olmasına izin vermez;
- Bir edebe riayet edilmezse, feyiz yolu kesilir, buyururdu.

KALBÄ°MDE KARARTI OLDU

Bir gün, sevdiklerinden biri;
- Efendim! Kalbimde bir karartı hissediyorum. Acaba sebep nedir? diye sordu.

Cevabında;
- Bu haller, günahtan hasıl olur. Bilhassa yemeklerde bir kusurun olabilir, buyurdu.

- Efendim, hep helal yeriz.
- Ä°yi düÅŸün kardeÅŸim, mutlaka dinin bir edebine uyulmuyordur.

O kiÅŸi eve gelip düÅŸündü, araÅŸtırdı.
Dine aykırı bir hâl bulamadı.
Sonunda öÄŸrendi meseleyi.

MeÄŸer birkaç gün önce abdestsiz olarak odun konmuÅŸ ocaÄŸa.
Kalbindeki karartı bundan geliyormuş.

RIZIK Ä°ÇÄ°N ÇALIÅžMAK

Bir gün de bu zata;
- Efendim, bir kimse sabahtan akÅŸama kadar camide ibadet edip, "Allahü teâlâ benim rızkımı nerden olsa gönderir" derse, o, nasıl bir adamdır? diye sordular.

Buyurdu ki:
- O, cahil bir kiÅŸidir. Rızk için çalışmak da ibadettir çünkü. Nitekim Peygamberimiz "aleyhissalâtü vesselâm"; "Allahü teâlâ benim rızkımı süngümün ucuna koymuÅŸtur" buyurdu. Yani Rabbim cihad yoluyla rızkımı gönderiyor demek istedi.