Ebu Midyen Mağribi hazretlerinin “rahmetullahi aleyh” talebesinden biri, bir gün hanımına sinirlendi bir sebepten.

Zaten anlaşamıyorlardı.
O sinirle boşamaya karar verdi hanımını.
Kızgın olarak çıktı evden.
Medreseye gidip oturdu bir köşeye.

Ancak hocası Ebu Midyen hazretleri “rahmetullahi aleyh” onu görür görmez anlamıştı maksadını.

Onu yanına çağırdı.
Ve kulağına eğilip;
- Sakın hanımını boşama! diye fısıldadı.

Elbisende yazılı

Talebe çok şaşırıp;
- Ama hocam ben bu niyetimi hiç kimseye söylemedim, diyerek hayretini bildirince,

Büyük Veli;
- Evet, sen kimseye söylemedin, ama bu niyetin, açıkça yazılı evladım.

Genç bir daha şaşırdı:
- Nerede yazılı hocam?
- Giydiğin elbisede.

- Elbisede mi?
- Evet. Oradan okuyarak öğrendim ben de. Ama öyle kızıp da, hanımını boşamak hiç uygun değil. Onunla iyi geçinmeye çalış. Unutma, namazını kılan, namusunu koruyan bir hanım Cennet nimetidir. Kıymetini bil.

Ve şöyle bitirdi:
- Sen iyi olursan, o da iyi olur.

Farzlar ve nafileler

Bir gün de sohbetinde;
- Zekat olarak fakire bir kuruş vermek, binlerce altın lira sadaka dağıtmaktan, hayrat hasenat yapmaktan daha sevaptır, buyurdu.

- Neden efendim? dediler.
- Çünkü zekat vermek farz, sadaka ise nafile bir ibadettir. Farz ibadet yanında nafilenin sevabı, deniz yanında damla bile değildir.

Ve ekledi:
- Bunun gibi bir din kardeşini herhangi bir sıkıntısından kurtarmak, bin senelik nafile ibadetten daha kıymetlidir.