Gönül Sultanları.com >  Peygamberler > İsa aleyhisselam > Peygamber olması
Peygamber olması
İsa aleyhisselam bu dünyaya gelince,
Gökte, büyük bir yıldız doğmuş idi o gece.

İran şahı, sorunca kâhinlerden bu işi,
Dediler ki: (Doğmuştur bugün büyük bir kişi.)

Şah, onlardan aldığı bu cevap üzerine,
Elçiler irsal etti dünyanın her yerine.

Dedi ki: (Öğreniniz onun kim olduğunu.
Hediyeler vererek görün de gelin onu.)

Onlardan bir kısmı da, geldi Şam diyarına.
Sordular bu çocuğu devrin hükümdarına.

O dedi: (Beyt-i Lahm'da, geçen gün doğdu biri.
Doğar doğmaz görüldü fevkalade halleri.)

Ve bir adamını da yanlarına katarak,
Gönderdi Beyt-i Lahm’a, kötü plan kurarak.

Zira tembih etti ki adamına gizliden,
(Elçiler ayrılınca, çocuğu öldür hemen.)

Ve lakin annesine, gaibten bir münadi,
Hak teâlâ katından bu işi haber verdi.

Hazret-i Meryem dahi, bu ihbar üzerine,
Oğlunu kucaklayıp, gitti Mısır iline.

Orada, oniki yıl kalarak en nihayet,
Oğlu ile beraber, Kudüs’e etti avdet.

İsa aleyhisselam çocuk yaşında bile,
Halk içinde tanındı çok üstün halleriyle.

Sonra, otuz yaşına vasıl olunca dahi,
Peygamberlik verilip, geldi vahy-i ilahi.

Bu vahyi alır almaz, başladı tebliğine.
Çağırdı insanları Allah’ın hak dinine.

Lakin beni İsrail ona inanmadılar.
Bir çoğu inat edip, dalalette kaldılar.

Bazısı daha azıp, (İsa ilahtır) diye,
İsnatta bulundular hatta İsa Nebi'ye.

İsa Peygamber dahi işitince bunları,
Bu bozuk itikattan ikâz etti onları.

Buyurdu: (Ey insanlar, hem benim, hem sizlerin,
Rabbi olan Allah’a inanıp, kulluk edin.

Benim, ilahlık ile alakam yoktur asla.
Beni de, sizin gibi yarattı Hak teâlâ.

Bu, Allah’a şirktir ki, gayet fena bir iştir.
Cezası, ahirette ebediyen ateştir.)

Lakin beni İsrail, yine inanmadılar.
O nasihat ettikçe, daha fazla azdılar.

Girmedikleri gibi getirdiği hak dine,
Hem de mani oldular onun bu tebliğine.

Hatta o insafsızlar, gidip daha ileri,
Öldürmek istediler bu büyük Peygamberi.

İsa Nebi, giderek halis Müslümanlara,
Oniki kişi seçip, buyurdu ki onlara:

(Allah’ın bu dinini tebliğde ey müminler!
İçinizde hanginiz bana hep yardım eder?)

Dediler: (Ey Allah’ın Resulü, biz hepimiz,
Bu dini yayman için, sana yardım ederiz.

Biz, senin emrindeyiz bütün varlığımızla.
Hiçbir fedakârlıktan çekinmeyiz biz asla.

Zira biz, iman ettik sana ve Rabbimize.
Bu dine hizmet etmek, büyük şereftir bize.

Bu yolda, gerekirse cihad edip vallahi,
Veririz seve seve canlarımızı dahi.)

www.gonulsultanlari.com