Burhaneddin Tirmizi "rahmetullahi aleyh", Anadolu Evliyasındandır.
Bir gün, bir sevdiği nasihat istedi ondan.

Cevabında;
- Önce vermesini öğrenmemiz lazım, buyurdu.

Adam sordu:
- Neyi verelim efendim?
- Neyi seviyorsak, onu.

O ara bir sessizlik oldu.

Mübarek zat sordu ona:
- İnsan en çok neyi sever sence?

Adam düşünmeden cevapladı.
- Elbetteki parayı.
- Öyleyse paramızı vereceğiz. Eshab-ı kiramın tek ortak özelliği vardı. Vermek. Her şeylerini verirlerdi. Mallarını, mülklerini, paralarını.

Adam sordu:
- Ya paramız yoksa hocam?
- Hiç olmazsa güler yüz gösteririz. O da bir sadakadır.


Neden bereket yok?

Bir gün de;
- Hocam, elimize çok para geçtiği halde yine maddi sıkıntı çekiyoruz. Sebebi nedir acaba? diye sordular.

Cevabında;
- Bereket yok da ondan, buyurdu.

- Neden bereket yok efendim?
- Çünkü namazlar vaktinde kılınmıyor ve Allahü teâlânın emir ve yasaklarına riayet edilmiyor. Bunları yapmayanlara Allahü teâlâ dört musibet verir.

Ve sıraladı onları:
- Rızıklar daralır, hastalıklar artar, emniyet olmaz ve merhamet kalkar.

Sordular:
- Peki İslamiyet’e uyulursa efendim?

Buyurdu ki:
- O zaman bu sıkıntıların hiçbiri olmaz.