İstanbul’da medfun Velilerden Merkez Efendi “rahmetullahi aleyh”, bir gün sevdiklerine;

- Her ne yapacaksanız, “Allah için” yapın! buyurdu. Hatta İslam’a hizmet ederken de niyetiniz halis olsun. Yoksa karşılığını göremezsiniz ahirette.

Sordular:
- İslam’a hizmet etsek de mi efendim?

- Evet, çünkü cenâb-ı Hak kendi dinini fasık ve facir kimselerle de kuvvetlendirir. Onun için İslam’a hizmet bile olsa, “Allah için” yapılmadıkça kıymeti olmaz.

Şöyle devam etti:
- Ahirette kulun “ihlaslı” ve “ihlassız” amelleri ayrılacak. İhlassız ameller için; “Sen bunları kim için yaptınsa, mükafatını ondan iste!” denecektir.

Kalb temiz ise...

Bir gün de sohbetinde;
- Kardeşlerim, mühim olan kalbdir, buyurdu. Yani kalbin temizliğidir.

Sordular:
- Kalbin temizliği nasıl anlaşılır efendim?

- Temiz kalb, bir haram karşısında titrer, buyurdu. Eğer titremiyorsa o kalb kararmıştır. Beynindeki bilgiler de vebaldir onun için.

Ve ekledi:
- Hadis-i şerifte; “Ya Rabbi! Bana faydası olmayan ilimden sana sığınırım” buyuruldu.

İmanın parlaklığı nasıl ölçülür?

Sordular yine:
- İmanın parlaklığı ne ile ölçülür efendim?

- İcraatındaki hassasiyetle. Yani o kimse, konuşurken, alışveriş yaparken, “Allah’ın rızasını” mı düşünüyor, yoksa “insanların takdirini” mi? Niyet çok mühim.

Şöyle devam etti:
- Hadis-i şerifte; “Allahü teâlâ sizin şekillerinize ve işlerinize değil, niyetinize, yani o işi ne için yaptığınıza bakar” buyuruldu. Allahü teâlâ, ahirette soracak herkese.

- Ne soracak efendim?

- “Niçin yaptın?” diye soracak. Yani ne niyetle yaptığını soracak. O “Niçin?” sualinin cevabı mühimdir işte.

Şöyle bitirdi:
- Eğer “Allah için” yapmışsa çok iyi. Yoksa, hiç kıymeti yok.