Evliya-yı kiramın en büyüklerinden İmam-ı Rabbani “kuddise sirruh” hazretlerine, bir gün sevdiği biri gelerek;
- Efendim, dünya işlerim yolunda gitmiyor, diye dert yandı.

Büyük Veli;
- Dünya işlerinin bozuk gitmesinden hiç sıkılmayınız! buyurdu. Çünkü dünya işleri, üzülmeye değmez kardeşim. Bu dünyada olan her şey geçecek, yok olacaktır.

- Ne yapmak lazım efendim?
- Allahü teâlânın razı olduğu şeylerin arkasında koşmalı, güç olsa da, kolay olsa da, bunları yapmaya çalışmalıdır.

Şöyle bağladı:
- Aranılacak, gönül verilecek, Allahü teâlâdan başka hiçbir şey yoktur.

Resule itaat, Allah’a itaattır

Bir gün de sohbetinde;
- Cenâb-ı Hak, Nisa suresi, yetmişikinci âyetinde, Muhammed aleyhisselama itaat etmenin kendisine itaat etmek olduğunu bildiriyor, buyurdu.

Ve bunu izah etti:
- Yani Onun Resulüne itaat edilmedikçe Ona itaat edilmiş olmaz. Bunun pek kati ve kuvvetli olduğunu bildirmek için, âyet-i kerimede; (Elbette, muhakkak böyledir) buyuruldu.

İnsana niçin bela gelir?

Bir gün bazı sevdikleri;
- Efendim, insanın başına belaların gelmesine sebep nedir? diye sordular.

Cevabında;
- O insanın kendine düşkün olmasıdır, buyurdu. Yani kendi nefsine düşkün olmasıdır. Kendi kendisinden kurtulursa, Allahü teâlâdan başka şeylere düşkün olmaktan kurtulur.

Ve daha izah etti:
- Puta tapanlar, kendilerine tapmaktadırlar. Nitekim Casiye suresinin yirmiikinci ayetinde mealen; (Kendi nefsine tapanları gördün mü?) buyuruldu.