Evliyayı kiramın en büyüklerinden İmam-ı Rabbani “kuddise sirruh” hazretleri, bir sohbetinde;
- Kardeşlerim, Allahü teâlâ, Kur’an-ı kerimde İslam dinine saldıran kâfirlerin kendisine ve sevgili Peygamberine düşman olduklarını bildiriyor, buyurdu.

Ve hatırlattı:
- Allahü teâlânın ve Onun Resulünün düşmanları ile, yani Müslümanlarla alay edenlerle düşüp kalkmak, onlarla arkadaşlık etmek büyük cinayet, çok çirkin bir suç olduğu gibi bu kimselerle görüşmek, arkadaşlık etmek, çeşitli zararlara da sebep olur.

Merak ettiler:
- Ne gibi zarar efendim?
- Bu zararların en küçüğü, insan onların arasında Allah’ın emirlerini yapamaz. Küfre sebep olan şeylerden kaçınamaz. Bu vazifeleri yapmaya sıkılır. Arkadaşlarından utanır, öyle değil mi?

- Evet efendim.
- İşte çok küçük gibi görünen bu zarar, dikkat edilirse, pek büyüktür. Allahü teâlânın dinine saldıranlar ile arkadaşlık etmek, onlarla görüşmek, insanı Allahü teâlâya ve Onun Peygamberine düşman olmaya kadar sürükler.

Şöyle özetledi:
- Böyle kimse, kendini Müslüman sanır. Kelime-i tevhid okur. İnanıyorum der. Müslüman olduğunu söyler. Halbuki kâfirlerle, münafıklarla görüşerek, konuşarak onun Müslümanlığı, imanı saf ve temiz kalmaz. Hatta, büsbütün gider de, farkında bile olmaz.

İmanı gideren şey

Bir gün de sohbetinde;
- Kardeşlerim, dinde zaruri olan bilgilerden birine inanmayan kimsenin imanı gider, buyurdu.

Sordular:
- Zaruri bilgilerden maksat nedir efendim?
- Yani her tarafa yayılmış, cahillerin bile işittiği, bildiği, icma bilgileridir.

- İcma nedir efendim?
- İcma, müctehid âlimlerin sözbirliği demektir ki, böyle bilgileri inkâr eden kimse, imanını kaybeder.