Bediüddin-i Seharenpuri hazretleri “rahmetullahi aleyh” şöyle anlatıyor:

Birinin ısrarı üzerine, bir şeyhin kabir ziyaretine gidiyorduk.
Ancak üstadımın o şeyhe kırgın olduğunu biliyor, ısrar üzerine, kerhen gidiyordum.

Yani istemeyerek gidiyor, hem de, üstadım bana kırılır mı? diye de endişe ediyordum.

Nihayet kabre vardık.
Sandukanın yanına tam oturmuştum ki, koca bir aslanın etrafımda dolaştığını gördüm.

Şöyle bir göz ucuyla baktım ki, kızgınlıkla bana bakıyor hayvan.

Titremeye başladım.

Artık bir saniye bile duramayacaktım.
Kalkıp hızla uzaklaştım oradan.

Babamın hali nasıldır?

Bu zat İmam-ı Rabbani hazretlerinden “rahmetullahi aleyh” icazet alıp, kulları irşad için memleketine yeni dönmüştü.

O günlerde bir ahbabı gelip;
- Efendim, geçen gün babam vefat etti. Halini çok merak ediyorum. Acaba nasıldır? diye sordu.

Bediüddin hazretleri “rahmetullahi aleyh” gözlerini yumdu.

Biraz sonra açıp;
- Müjde! Babanın hali çok iyidir, buyurdu.

Adamın gözleri parladı sevinçten.
- Sahi mi efendim. İyi mi?
- Evet. O şu anda Cennette. Beyaz bir elbise giymiş, (Rahatım çok iyi. Büyüklerin sohbetindeyim. Çağırmasaydınız gelmezdim) diyor.

Sonra tarif etti eşkalini.
- Şöyle şöyle birini görüyorum. O mudur?

Adam sevinçle cevap verdi:
- Evet efendim. Aynen babamı tarif ettiniz. Allah sizden razı olsun.
- Amin, cümlemizden.