Yirmibin küffâr ile, onikibin mücahid,
Şiddetli bir savaşa girişmişti o vakit.

Daha önce, Bedir’de, Uhud’da ve Hendek’te,
Yine Hayber ve Mute, hasılı her bir cenkte,

Büyük kahramanlıklar gösteren bu gaziler,
Arslan kesilmişlerdi bugün de hepsi birer.

Ali bin Ebi Talip, hem de Ebu Dücane,
Savaşırlardı gayet seri ve çevikane.

Yine Zübeyr bin Avvam döne döne savaşıp,
O gün dehşet saçardı, düşmana kılıç çalıp.

Sevgili Peygamber de, bu hali görüyordu.
Zafer için, şöylece dualar ediyordu:

(Ya ilahi, biz senden yardım talep ederiz.
Düşmanın zaferini istemezsin şüphesiz.)

Allah’ın Peygamberi, bu duayı yaptılar.
Sonra yere eğilip, bir avuç kum aldılar.

(Yüzleri kara olsun!) buyurup sonra yine,
Savurdu o kumları düşmanın üzerine.

Bir mucize eseri, bir avuç olan kumlar,
O yirmibin düşmanın gözlerine doldular.

Yani Resulullahın savurduğu kumlardan,
Kurtulan, bir tek kişi olmadı o küffârdan.

O ara melekler de, yetişince yardıma,
O Server müjde verdi Sahabe-i kirama.

Buyurdu ki: (Allah’a olsun hamd ve senalar,
Ki, kâfirler bugün de bozguna uğradılar.)

Bundan sonra müşrikler, başladı bozulmaya.
Ve hatta geri geri, başladılar kaçmaya.

Eshab da peşlerine düşerek bu küffârın,
Kılıç vurup, çoğunu öldürdüler onların.

Hatta harp meydanına getirmiş oldukları,
Kıymetli mallarıyle, kadın ve çocukları,

Bırakıp, son süratle kaçıyorlardı harpten.
Müminlerin eline geçti onlar tamamen.

Kâfirler, yetmiş ölü bırakıp kaçmışlardı.
Geriye, altıbin de esir bırakmışlardı.

Başları Malik bin Avf ve bir kısım kâfir halk,
Taif’te, bir kaleye sığındılar kaçarak.

Allah’ın yardımı ve Resulün himmetiyle,
Bitmişti bu savaş da, Eshabın zaferiyle.

Lakin Peygamberimiz, görmeyip bunu kâfi,
Kuşatmak istiyordu, Eshabiyle Taif’i.

Çünkü kesin netice almak için, bu sefer,
O kaleyi düşürmek istiyordu o Server.

Halid ibni Velid’i, bir bölük ile, önden,
Gönderdi o kaleye, hiç vakit geçirmeden.

Kendisi de arkadan, mücahidlerle yine,
Geldiler tekbirlerle, o kalenin önüne.

Eshabın geldiğini görünce o müşrikler,
Kapıları kapayıp, savunmaya geçtiler.

Zira göğüs göğüse savaşabilmek için,
Yoktu cesaretleri o namert müşriklerin.