Abdülvehhab-ı Şa’rani, büyük âlim, evliya.
Onun hizmetleriyle din ilmi oldu ihya.

Bu zat buyuruyor ki: (İman, bir muma benzer,
Ve cam fener gibidir etrafında ameller.

Nasıl çabuk sönerse, mum, feneri olmadan,
İman da çabuk söner, ibadet yapılmadan.

Din, Allah tarafından gönderilen bir yoldur.
Ebedi saadeti sağlayan yalnız odur.

Din diye, insanların uydurduğu ne varsa,
Hepsi de dinsizlik ve kâfirliktir bilhassa.

Hak teâlâ kullara, her bin senede bir,
Bir Peygamberi ile yeni din göndermiştir.

Her kim iman edip de, yapacağı her işi,
İslam’a uydurursa, Müslümandır o kişi.

Kim de, İslamiyet’i, nefsani arzulara,
Uydurmaya kalkarsa, kâfir denir onlara.

Her din, kendinden önce her ne ki din gelmiştir,
Onları nesh eylemiş, yani değiştirmiştir.

Bizim dinimiz ise, kendinden önce gelen,
Dinleri, kendisinde toplamıştır kâmilen.

Hiç değişmeyecektir kıyamet gününe dek.
Hak teâlâ, bu dinden razıdır şimdi bir tek.

Bu dinde üç şey var ki, ilim, amel ve ihlas.
Bu üçü bulunmazsa, Müslümanlık olamaz.)

Bir gün de buyurdu ki: (Bu din, ilim dinidir.
Dinini bilmeyenin, imanı gidebilir.

Nasihatların özü, şudur ki en evvela,
Birlikte bulunmaktır Allah adamlarıyla.

Çünkü bu âlimlerin bildirdikleri gibi,
İman edilmedikçe, her şey boştur tabii.

Dinin bekçisi olan bu büyük âlimlerin,
Yolunda yürüyenler, azaptan olur emin.

Çünkü onların yolu, ehl-i sünnet yoludur.
Sağa sola sapmayan, orta ve doğru yoldur.)