Ebu Hafs-ı Haddad ki, İslam âlimlerinden,
Dünyayı, bütünüyle çıkarmıştı kalbinden.

Aşk-ı ilahi ile, çoğu zaman ağlardı.
Onu gören, o anda, Allah'ı hatırlardı.

Bu zatın, tövbe edip, Hak yola girmesine,
Sebep olan hadise, şöyle oldu bir sene:

Bir kıza aşık olup, bu aşkla yanıyordu.
Ona kavuşmak için, bir çare arıyordu.

Dostları, kendisine dediler ki o vakit:
(Şu yerde bir yahudi büyücü var, ona git.

Senin işbu derdine, ancak o çare bulur.
Yani sevdiğin ile, o seni buluşturur.)

Doğru yolda değildi o zaman bu büyük zat.
Onun bu teklifine, (Peki) dedi o saat.

Hiç vakit geçirmeden, gitti o yahudiye.
Rica etti: (Derdimin çaresini bul diye)

O büyücü dedi ki: (Kolayı var bu işin.
Kırk gün, iyi bir amel yapma hiç bunun için.

Tesir etmesi için, sihrimin zira sana,
Asla çıkmamalısın bu sözümün dışına.)

Ebu Hafs, büyücünün, tuttu bu dediğini.
Kırkıncı gün, büyücü, yaptı ona sihrini.

Lakin kavuşamadı Ebu Hafs muradına.
O yahudi büyücü, çok hayret etti buna.

Dedi ki: (İyi bir iş yapmışsın sen muhakkak.
Tutardı yoksa benim sihrim mutlak olarak.)

Ebu Hafs da dedi ki: (Hiç hatırlamıyorum.
Kırk gündür, iyi bir iş yapmadım sanıyorum.

Sadece yol üstünde, taş görmüştüm bir ara.
Kimse düşmesin diye, atmıştım bir kenara.

Dediğin o iyilik, acaba bu iş midir?
Bu, öyle fevkalade iyi bir iş değildir.)

O yahudi dedi ki: (Sen, kırk gün müddet ile,
Yalnız bir tek iyi iş yaptığın halde bile,

Senin o yüce Rabbin, terk etmeyince seni,
Korkma, O ihsan eder, muradının hepsini

Senin, halis niyetle işlediğin bir amel,
Benim, kırk yıl yaptığım sihrime oldu engel.)

Bu sözden, Ebu Hafs’ın ateş düştü kalbine.
O günden itibaren, tövbe etti Rabbine.

Yahudi de, bu hale şaşırıp etti hayret.
Duygulanıp, imanla şereflendi nihayet.

Bir gün, sevdikleriyle sohbet ederken bu zat,
Buyurdu ki: (Halis kul, korkudadır her saat.

Düşünür, mahşer günü verecek hesabını.
Titrer hatırladıkça, Cehennem azabını.

İşlemiş bulunduğu günahlar sebebiyle,
Ayıplar kendisini, uğraşır nefsi ile.

O, öyle biridir ki, elinden ve dilinden,
Yanında bulunanlar, zarar görmez katiyen.)