Ebu Hafs-ı Haddad ki, büyük bir veli idi.
Dünyayı terk eylemiş, gönül ehli biriydi.

Allahü teâlâyı düşündüğü zamanda,
Titrer, rengi değişir, bayılırdı o anda.

Bir gün, giderler iken talebeleri ile,
Birden karşılaştılar yolda bir yahudiyle.

Ebu Hafs, yahudiyi görür görmez aniden,
Tefekküre dalarak, bayılıp düştü birden.

Az sonra ayılınca, dediler: (Efendim, siz,
Niçin onu görünce, kendinizden geçtiniz?)

Buyurdu: (Allah bize, eyledi lutf-ü ihsan.
Allah’ın ihsaniyle, biz ettik Ona iman.

Lutfüyle muamele etmeseydi O eğer,
Belki iman etmemiz, olmaz idi müyesser.

Ona da, adaletle eyledi muamele.
O, kendi rızasıyle düştü lakin bu hale.

O, küfürde kaldıysa, kendi arzu etmiştir.
Yoksa Allah, o kula, asla zulmetmemiştir.

Bize yaptı ise de ihsanını kat be kat,
Kimse ihsan etmeye, mecbur değildir fakat.

Yahudiyi görünce, hatırıma geldi ki:
Biz, Allah’ın lutfüyle iman ettik belli ki.

Eğer ona lutfedip, bize ise adalet,
Etseydi, elimize geçmez idi bu devlet.

Bize, adaletiyle davransaydı Rabbimiz,
Yarın mahşer gününde, ne olurdu halimiz?

Ben bunu düşününce, aklım gitti başımdan.
Ve bayılıp düşmüşüm, korku ve telaşımdan.)

Dediler ki: (Efendim, ne demektir fütüvvet?)
Buyurdu ki: (Edeple ilgilidir bu nimet.

İyi bir iş yapınca, bilmeyin kendinizden.
Onu ben yaptım diye, geçmesin kalbinizden.

Zira Hak teâlâdır asıl yapan her şeyi.
Ve Odur kudretiyle yaratan her bir işi.

O, size vermeseydi, eğer fırsat ve kuvvet,
Elde edemezdiniz asla muvaffakiyet.)

Buyurdu ki: (Çok sevin siz birbirlerinizi.
Eğer bir kardeşiniz üzerse bir gün sizi,

Kusuru, kendinizde arayın önce hemen.
Hiç onda aramaya kalkışmayın katiyen.

Deyin ki: Ben, Rabbime yapmışım ki bir kusur,
O da, böyle yaparak, etti beni bi-huzur.

O özür dilemeden gelip de önce sizden,
Siz gidip af dileyin, o din kardeşinizden.

Kırgınlık gitmediyse, tekrar özür dileyin.
Kırk defa olsa bile, bu işe devam edin.

Eğer affetmiyorsa her özür dileyişte,
Yine siz, kendinizi suçlu bilin bu işte.

Zira Peygamberimiz buyurdu ki bir zaman,
(Birbirine küserse eğer iki Müslüman,

Hangisi daha önce özür dilerse eğer,
O kimseye, Cennette verilir büyük köşkler.

Hem dahi o köşklerin kefili benim bizzat.
O gün, anahtarını istesin benden o zat.)