SEYYİD EMİR KÜLAL
rahmetullahi aleyh

Büyük velîlerden. İnsanları Hakk'a dâvet eden, doğru yolu göstererek saâadete kavuşturan ve kendilerine "Silsile-i aliyye" denilen büyük âlim ve velîlerin ondördüncüsüdür. Hazret-i Hüseyin'in soyundan olup, seyyiddir.

Evliyânın meşhûrlarından olan Muhammed Bâbâ Semmâsî'nin talebesi ve Behâeddîn-i Buhârî Nakşibend hazretlerinin hocasıdır. Çömlekçilik yaptığı için "Külâl" ismiyle meşhûr olmuştur. Buhârâ'nın Sûhârî kasabasında doğdu. Doğum târihi bilinmemektedir. 1370 (h. 772) senesinde Sûhârî'de vefât etti. Kabri oradadır.

Esseyyid Emir Külal, gençlik senelerinde,
Geçerdi vakitleri, güreş minderlerinde.

Yine bir gün, çıkmıştı meydana, güreş için.
Şöyle geldi kalbine seyirciden birinin:

Bu seyyid delikanlı, uğraşıyor güreşle.
Halbuki uygun değil, uğraşması bu işle.

O, böyle düşünürken, uyukladı o ara.
Gördü ki, kendi batmış çirkef dolu çukura.

Tam boğulacaktı ki, o anda Emir Külal,
Gelip, pislik içinden kurtardı onu derhal.

Uyanınca gördü ki, o güreş ermiş sona.
Emir Külal yaklaşıp, şöyle söyledi ona:

(Kardeşim, benim gayem şudur ki güreşmekten,
Senin gibilerini kurtarayım çirkeften.)

Yine bir gün, meydanda, güreş ediliyordu.
Çok insanlar toplanmış, onu seyrediyordu.

O zamanda âlim ve büyük bir veli olan,
Muhammed Baba Semmasi geçiyordu oradan.

O da durup, yoluna bir miktar verdi mühlet.
Seyyid Emir Külal’i seyretti uzun müddet.

Şaşırdı talebeler üstadın bu haline.
Dediler ki: (Acaba, bu işin hikmeti ne?)

Hocaları, onlara buyurdu ki o zaman:
(Güreşenler içinde, vardır ki bir pehlivan,

Onun bereketiyle, ilerde çok kişiler,
Evliyalık yolunda, maksada erişirler.)

Üstadları, onlara, bu sözü söyler iken,
Seyyid Emir Külal’le göz göze geldi birden.

Bu büyük evliyayı görünce Emir Külal,
Kapladı kendisini, manevi büyük bir hal.

Onun cazibesiyle, güreşi bırakarak,
Üstadın huzuruna geliverdi koşarak.

Semmasi hazretleri, bir mıknatıs misali,
Çekmişti kendisine Seyyid Emir Külal’i.

Bu zat, bir sohbetinde buyurdu ki: (Ey insan!
Sakın gafil olma ki, geçiyor çünkü zaman.

Resulün buyurduğu o azap ve acılar,
Elbette bir gün gelip, olacak hep aşikâr.

Bir yanda nefis, şeytan, bir yanda kötü yaran,
İnsanları aldatıp, söylerler türlü yalan.

Halbuki bilmeli ki, imtihandır bu dünya.
Öyle çabuk geçer ki, sanki tatlı bir rüya.

Nasıl ki bunca ömür, çabuk geçtiyse eğer,
Bundan sonraki dahi, öyle süratli geçer.

Öyleyse ey Müslüman, kendine gel ki artık.
Yoksa, hiç fayda etmez son andaki pişmanlık.

Şimdi geçir vaktini, hizmet ve ibadette.
Zira sonsuz rahatlık, olacak ahirette.)