Fahreddin-i Iraki, ilim ehli büyük zat.
Bir gün, sevdiklerine şöyle etti nasihat:

(Söz dinleyen kazanır, kaybeder dinlemeyen.
Bu yolda yükselemez, hemen peki demeyen.

Bir sözün dinlenmesi, kabul görmesi için,
İhlasla söylenmesi lazım gelir o işin.

Onu dinleyenler de, dinler ise ihlasla,
O, itibar görür ve havada kalmaz asla.

Bu dinin temeli de, (ilim), (amel) ve (ihlas).
İhlassız amellerden, faide hasıl olmaz.

Şeytan da âlim idi, ihlası yoktu fakat.
Huzur-u ilahiden bu yüzden olundu tard.)

Bir gün de buyurdu ki yine bazı gençlere:
(Asla zamanınızı geçirmeyin boş yere.

Bir araya gelince, okuyun, sohbet edin.
İhlası arttırmaya, sa'y-ü gayret gösterin.

Dedi kodu ve gıybet, öldürücü zehirdir.
Bu derde yakalanan, helake sürüklenir.

Günahınızı değil, arttırın ecrinizi.
Zira dine tam uymak, kurtarır ancak sizi.

Bu dünya bitecektir, belki de biraz sonra.
Kaç kişi kurtulur ki, bir deprem olsa zira?

Hayat, öldükten sonra başlıyor, bu bir gerçek.
Zira dünya hayaldir, bir gün sona erecek.

Bu hayale bakıp da, aldanmayın ki sakın,
Yoksa, mahşer gününde pişmanlık olur yarın.

Peygamber efendimiz, hadiste buyurdular:
(İnsanlar uykudadır, ölünce uyanırlar).

(Eyvaah!) der çoğu insan uyanınca, ne var ki,
İş bitmiş, olan olmuş, çaresi bulunmaz ki.

Ölmeden uyanmaya bakalım ki bu günde,
Pişmanlık duymayalım, yarın mahşer gününde.

Hak teâlâ bizlere, bahşetmiş türlü nimet.
Dünyada, imtihana tâbiyiz bizler elbet.

Hep günah işlemekle harcanırsa bu ömür,
Bulunur mu mahşerde bir bahane ve özür?)

Bir gün de buyurdu ki: (Din, rehbersiz olamaz.
Yani rehber olmadan, kurtuluş mümkün olmaz.

(Rehber), gemi gibidir, kim binerse kurtulur.
Dünya ve ahirette, bulur rahat ve huzur.

Bir rehbere ihtiyaç duymazsa biri eğer,
O, koca okyanusu, yüzerek geçmek ister.

Sonunda mağlub olur o korkunç dalgalara.
Tez zamanda boğulup, yem olur balıklara.

Halbuki gemi hazır, binmiş olsa gemiye,
Kolayca vasıl olur, rıza-i ilahiye.

Bu yolda rehber, delil, İslam âlimleridir.
O yüksek insanlara, tâbi olmak gerektir.

İslam âlimlerine, kim tâbi olur ise,
Dünya ve ahirette, rahat eder o kimse.)