Nişabur’da yetişmiş olan Hamdun-u Kassar,
Veli olup, kendinden feyz alırdı insanlar.

Dediler: (Eskilerin sözleri, acep neden,
Daha çok tesirliydi, bizimkine nisbeten?)

Buyurdu: (O veliler, söylerdi Allah için.
Asla konuşmazlardı, hiç niyet etmeksizin.

Onlar, her sözlerinde, gözettiler bunu hep.
Nefsani söylemekten, ettiler hayâ, edep.

Biz ise, konuşurken, karışıyor nefsimiz.
Onlar gibi ihlaslı olmuyor sözlerimiz.

İnsanlar tarafından görmek için iltifat,
Veya koparmak için dünyalık bir menfaat,

Bu bozuk niyetlerle söylerse eğer biri,
Elbette dinleyene, olmaz iyi tesiri.)

Bir kimse de, nasihat isteyince kendinden,
Buyurdu: (Sinirlenme dünya için katiyen.

Kimde iyi bir haslet görürsen, yaklaş ona.
Ki, onun bu huyundan, bulaşsın biraz sana.

Şu iki nasihati bırakma asla elden.
Âlimlerle sohbet et, uzaklaş cahillerden.

Kendi kusurlarını, gayet iyi gör, ama,
Görme gayrininkini, yum gözünü, ol a’ma.

Dünya muhabbetini kalbine sokma sakın.
Zira dünya sevgisi, başıdır her günahın.

Girer ise bir kalbe eğer dünya sevgisi,
Çıkıp gider o kalbden, ahiret düşüncesi.

Zira bu iki sevgi, zıttır birbirlerine.
Birisi kalbe girse, yer kalmaz diğerine.

Bu, aynen şuna benzer, düşünün ki bir bardak,
İçinde su yok ise, hava vardır muhakkak.

Eğer su doldurursan bu bardağa tamamen,
İçindeki o hava, dışarı çıkar hemen.

Yani biri girince, çıkıp gider öteki.
Bir anda, ikisine yer olmaz elbette ki.

Hak teâlâ, kalbleri yarattı kendi için.
Başka şeyler girerse, olur kötü ve çirkin.)

Buyurdu ki: (Bir kimse, hayâ etse Allah’tan.
Allah da, hayâ eder ona azap yapmaktan.

Eğer Hak teâlâya ederse çok itaat,
Onun dahi sözünü, dinler cümle mahlukat.

Eğer o korkar ise Allahü teâlâdan,
Cümle mahlukat dahi, çekinir, korkar ondan.

O aziz tutar ise Rabbinin her emrini,
Allah da, aziz tutar mahşerde kendisini.

Eğer hizmet ederse yaşlılara genç iken,
Yaşlanınca, ona da bulunur hizmet eden.)

Yine bir genç, nasihat istedi bir gün ondan.
Buyurdu ki: (Çok sakın, zararlı arkadaştan.

Zira vardır insanın üç azılı düşmanı.
Bunlar, nefis ve şeytan, bir de kötü yaranı.

Bu üçünden, en fazla sana zararlı olan,
Kötü arkadaştır ki, iyi sakın onlardan.

Sapıkların yazdığı bir kitap, bir neşriyat,
Kötü arkadaştır ki, evladım aman dikkat!

Boş vakit geçirmene sebep olan ne ki var,
Onlar da, senin için bir düşmandır aşikâr.

Bunlar, aslandan dahi vahşi ve zararlıdır.
O, canını alsa da, bunlar dinini alır.)