Hak teâlâ emriyle, Arasat meydanına,
Yakuttan bir taht konur, hem de tam ortasına.

Sonra, bu taht üstüne, hazret-i Ebu Bekir.
Hak teâlâ emriyle, gelip oturuverir.

Bu defa, sağ tarafa taht konulur altından.
Buna dahi, bir melek oturur Hak katından.

Bir de gümüş taht konur, meydanın sol yanına.
Bir başka melek dahi, oturur gelip ona.

Sağda oturan melek, ayağa kalkar önce.
Bütün mahşer halkına, hitab eder şöylece:

Der ki: Ey Müslümanlar, Rıdvan’dır adım benim.
Cennetlere müvekkel vazifeli meleğim.

Bana emreyledi ki, Hak teâlâ şu anda:
(Cennetin kapısının anahtarını al da.

Habibim Muhammed’e git ver o anahtarı.
O, kimlerden razıysa, içeri al onları.)

Ben vardım bu emirle, Allah’ın Resulüne,
Rabbimizin emrini ilettim kendisine.

Lakin o buyurdu ki: (Şu anda çok işim var.
Ümmetim, bu mahşerde hayli sıkıntıdalar.

Sen, işbu anahtarı bana verme kardeşim.
Bugün ben, ümmetime şefaat edeceğim.

Bunu sen götür hemen, Ebu Bekre teslim et.
O görsün bu hizmeti, vekilim odur elbet.)

Ben dahi, (Baş üstüne!) diyerek işbu emre,
Verdim o anahtarı, hazret-i Ebu Bekre.

Cennetin kapısında, bizzat ben duracağım.
O, kimden razı ise, içeri alacağım.

Kimden razı değilse hazret-i Ebu Bekir,
Onu almayacağım, böyledir zira emir.

Rıdvan bitirir sözü ve oturur yerine.
Soldaki melek kalkıp, başlar şu sözlerine.

Der ki: Ey mahşer halkı, Malik’tir adım benim.
Ben dahi, Cehenneme müvekkel bir meleğim.

Rabbimiz, Cehenneme ait anahtarı da,
Almamı emreyleyip, buyurdu ki bana da:

(Götür ver Habibime, sen de bu anahtarı.
O, kimi istiyorsa, Ateş'e at onları.)

Ben de, o anahtarı götürüp ona yine,
Rabbimizin emrini, ilettim kendisine.

Dedi ki: (Ey kardeşim, çok işim var şu saat.
Günahkâr ümmetime, edeceğim şefaat.

Sen, işbu anahtarı Sıddık’a teslim et ki,
Odur benim vekilim, o görsün bu hizmeti.)

Ben de, aynı şekilde (Peki!) deyip bu emre,
Verdim o anahtarı, hazret-i Ebu Bekre.

Kim varsa Ebu Bekrin razı olmadıkları,
Cehennem ateşine atacağım onları.