Resulullah Eshaba sordular ki bir zaman:
(Var mıdır içinizde, bugün oruçlu olan?)

Hazret-i Ebu Bekir, sualine Resulün,
Dedi: (Evet efendim, oruçluyum ben bugün.)

Yine sual etti ki Resulullah eshabdan:
(Var mıdır içinizde, cenazede bulunan?)

Hazret-i Ebu Bekir, cevap verdi yine de.
Dedi: (Evet, bugün ben, bulundum cenazede.)

Sonra, şöyle suali oldu ki o Resulün:
(Bir fakirin karnını doyuran var mı bugün?)

Yine o arz etti ki hazret-i Peygambere:
(Evet, yemek yedirdim, ben bugün fakirlere.)

Sonra sual etti ki, o Resul-i mücteba:
(Hasta ziyaretine, giden var mı acaba?)

Resulün sualine, o cevap verdi yine.
Dedi: (Evet, gittim ben, hasta ziyaretine.)

O zaman buyurdu ki: (Kardeşim Ebu Bekir,
Suale çekilmeden, Cennete girecektir.)

Bir gün yine o Server, eshabına dönerek,
Buyurdu: (Hanginizin evinde varsa yemek,

O, Eshab-ı sôffa'dan birkaçını, bu akşam,
Hanesine götürüp, yedirsin biraz taam.)

Hazret-i Ebu Bekir, bu emir üzerine,
Onlardan birkaç kişi, davet etti evine.

Sofrada, yemekleri yer iken onlar fakat,
Baktılar ki, yemekler çoğalıyor kat be kat.

Birer lokma alsalar bir yemekten mesela,
Bakarlardı ki yemek, oluyor daha fazla.

Tam doyuncaya kadar, yedi o misafirler,
Sonunda gördüler ki, fazlalaşmış yemekler.

Hazret-i Ebu Bekir, bu sefer zevcesine,
Sordu: (Bu bereketin, acaba sebebi ne?)

O, şöyle arzeyledi: (Bilmem ki nedir sebep?
Bu yemekler yendikçe, artıyorlar böyle hep.)

Yine Resul-i ekrem, bir hadis-i şerifte,
Şöyle buyurmuşlardır, sahabeye mescitte:

(Bize kim yaptı ise, bir hayır ve iyilik,
Allah’ın izni ile, mükafatını verdik.

Sadece Ebu Bekrin, iyiliği müstesna.
Onun mükafatını, veremedik tam ona.

Öyle çok iyilikler yaptı ki Ebu Bekir,
Tam karşılık vermeye, olamadım muktedir.

Biz veremedikse de mükafatını, ancak,
Ona, yarın Rabbimiz ikramda bulunacak.

Ebu Bekrin malının verdiği fayda gibi,
Bana, kimsenin malı olmadı faideli.

Hak teâlâdan gayri, dost edinseydim şayet,
Kardeşim Ebu Bekri, dost edinirdim elbet.)