İmam-ı Rabbani ki, âlim ve veli bir zat.
Bir gence mektup yazıp, şöyle etti nasihat:

(En iyi kul, dünyayı kalbinden çıkarandır.
Ve Allah sevgisiyle, her an kalbi çarpandır.

Zira dünya sevgisi, başıdır her günahın.
Ondan kurtulmak ise, başıdır taatların.

Hadiste buyuruldu: (Dünya ve dünyadaki,
Hak için olmayanlar, melundur tabii ki.)

Lakin Hak teâlâyı her an hatırlayanlar,
Asla böyle olmayıp, onlardan ayrıdırlar.

Zira öyle kimseler vardır ki evliyadan,
Her zerre ve hücresi, zikreder Hakkı her an.

Bunlar, dünya adamı olmaz ve değildirler.
Çünkü onlar, Allah’la her an beraberdirler.

(Dünya), kalbi, Allah’tan gafil eden şeylerdir.
Haram ve mekruh gibi, kerih, günah işlerdir.

Para mal, mevki makam, bunlar gibi her sebep,
Eğer böyle iseler, dünyadır bunlar da hep.

Hak teâlâ buyurdu: (Bizden yüz çevirenden,
Sen de çevir yüzünü, onları sevme hemen.)

İşte dünya, insanın büyük can düşmanıdır.
Hak'tan uzaklaştırıp, azaba yaklaştırır.

Bu dünya düşkünleri, hiç toparlanamazlar.
Pişman olacaklardır ahirette aşikâr.

Dünyayı terk etmek de, esasen şu demektir:
Ona düşkün olmamak ve kıymet vermemektir.

Düşkün olmamanın da şöyledir ki manası,
Müsavi olmasıdır var veya yok olması.

Böyle olabilmek de, bir Allah adamının,
Yanında yetişmekle mümkün olur bi hakkın.

Böyle kâmil bir veli ele geçerse eğer,
Emrine, can ve başla itaat icab eder.

Çünkü onun, bir içten teveccüh ve nazarı,
Siler atar kalbdeki karartı ve pasları.

Kalbden hubb-u dünyayı çıkarabilmek için,
Böyle biri lazımdır, yolu budur bu işin.

Eğer ele geçmezse böyle kâmil bir kişi,
Başka bir usul ile, halletmeli bu işi.

O da, böyle tam kâmil bir İslam büyüğünün,
Yazdığı kitapları okumaktır gece gün.

Onların kitapları, nasihat ve sözleri,
Edeple okunursa, temizler gönülleri.

Çünkü onlar, her sözü, Allah için söylerler.
Böyle olduğu için, kalblere tesir eder.

Edeple okunursa onların kitapları,
O mecliste, muhakkak hazır olur ruhları.

Her gün sekiz sahife okursa her kim eğer,
Onların ruhlarından, çok istifade eder.

Kitabı okurken de, yalnız okumamalı.
Aile efradıyla birlikte okumalı.

Zira sırf (ilim) olur, tek kişi okuyunca.
Ve lakin (sohbet) olur, birlikte okununca.

Her iki şekilde de lazımdır illa edep.
Çünkü budur insanın yükselmesine sebep.