Muhammed bin Münkedir, hadis âlimlerinden.
Ve hem de tabiinin, büyük velilerinden.

Gece ibadet eder, Rabbine yalvarırdı.
Ona boyun bükmekten, büyük lezzet alırdı.

Gece ibadetini, zevk edindi kendine.
Tövbe ve istiğfarı, hayat bildi kalbine

Gece, sabaha kadar, Hakk’a yalvarıyordu.
Yatsının abdestiyle, sabahı kılıyordu.

Bir gece namazında, başladı ağlamaya.
Ve başladı gözünden, kanlı yaşlar akmaya.

Evdekiler uyanıp, hep yanına geldiler.
Niçin ağladığını, ona sual ettiler.

O, hiç cevap vermeyip, durmadan ağlıyordu.
Ve hatta ağlaması, gittikçe artıyordu.

Bir arkadaşı vardı, Ebu Hazım adında.
Ona gidip, durumu söylediler anında.

O da gelip gördü ki, mahvolmuş ağlamaktan.
Sordu ki: (Ey kardeşim, nedir seni ağlatan?

Baksana, çoluk çocuk üzgünler bunun için.
Bir yerin mi ağrıyor, değilse, söyle niçin?)

Dedi: Kur'an-ı kerim, okurken bu gece ben,
Bir âyete geldim ki, şöyle idi mealen:

(O gün, o günahkârlar, hiç de ummadıkları,
Bir anda görecekler, şiddetli azapları.)

Ben Kur'an-ı kerimde, gelince bu âyete,
Mananın tesirinden, düştüm büyük hayrete.

Düşündüm ki: Olmazsa, bir inayet Allah'tan,
Kim kurtarır bizleri, bu şiddetli azaptan?

Kendimi tutamayıp, ağlamaya başladım.
İşte beni ağlatan, bu derttir arkadaşım.)

Çok takva ehli olup, her günahtan korkardı.
Kendi mağazasında, kumaş alıp satardı.

Bir gün de dükkanını, bırakmıştı çırağa.
O da, ucuz kumaşı, satmıştı pahalıya.

O bunu öğrenince, arattı o kimseyi,
Bulup izah eyledi, ona bu hadiseyi.

Buyurdu ki: (Kardeşim, ya vazgeç bu satıştan,
Yahut da gel vereyim, pahalı bir kumaştan.

Veya para üstünü vereyim sana geri.
Girmesin haram lokma, boğazımdan içeri.)

O dedi ki: (Efendim, az fiyat farkı için,
Bu kadar hassasiyet gösterirsiniz, niçin?)

Buyurdu ki: (Kardeşim, dikkat gerek elbette.
Zira kul hakkı için, hesap var ahirette.

Bu dünyada kurtulmak, kolaydır kul hakkından.
Ahirete kalırsa, zor kalkılır altından.

Çünkü altın ve gümüş, geçmez mahşer gününde.
Zor duruma düşülür, o gün Mizan önünde.)