Müslüman olmayana, saygıyla selam vermek,
Küfrü mucip olur ki, bundan sakınmalı pek.

Ve bir gayr-i müslime, saygı ifade eden,
Söz, mesela (Üstadım!) demek de, yine aynen,

İtikat yönü ile, gayet tehlikelidir.
Zira böyle yapanlar, imanını yitirir.

Başkasının küfrüne, kim razı olur ise,
Mâzallah imanını zayi eder o kimse.

Kur'an kaydı bulunan bantlar ile plaklar,
Mushaf-ı şerif gibi, hürmete layıktırlar.

Bunlara saygısızlık, asla caiz değildir.
Zira bu, o kimsenin imanını giderir.

Cinnilerle tanışan falcı, büyücülere,
Yıldızname’ye bakıp, söyleyen kimselere,

Gidip, bu kişilerin her sözüne inanmak,
Bazen doğru çıksa da, küfür olur muhakkak.

Zira Hak teâlâdan başkası gaybı bilmez.
Ve her şeyi yapmaya, insanın gücü yetmez.

Yalnız Hak teâlâdır, her şeyi bilen, yapan.
Mâzallah küfre düşer, başka türlü inanan.

Resulün sünnetini, kim ki hafif görerek,
Yani hiç ehemmiyet ve kıymet vermeyerek,

Terk ederse, bu hali, mâzallah çok kötüdür.
Bu hal, o kimselerin imanını götürür.

Zünnar denen bir papaz kuşağını bağlamak,
Putlara, heykellere tazim etmek ve tapmak,

Ve İslam’ı anlatan kitaplardan birini,
Aşağı, hakir görmek, hem din âlimlerini,

Bunlar da, mümin için gayet tehlikelidir.
Zira o kimselere, imanı kaybettirir.

(Bir sahir, sihir ile istediğini yapar.)
Diye kim inanırsa, mâzallah küfre kayar.

Birine, (Kâfir!) diye seslense biri eğer,
Bunu, hemen anında reddetmek icab eder.

Şayet (Efendim!) gibi, kabul manası olan,
Bir cevap verir ise, imanı gider o an.

Ve kesin haram olan bir mal ile, bir kimse,
Cami veya başka bir hayır yaptırır ise,

Ve bunlara karşılık, sevap beklerse eğer,
Mâzallah küfre girip, imanını kaybeder.

Biri de haram maldan, yine sadaka verse,
Ve bundan, kendisine sevap, ecir beklese,

Fakir de, onun haram olduğunu bilerek,
Dua etse hem (Allah razı olsun) diyerek,

Veren de, o duaya (Âmin) der ise eğer,
Hem veren, hem de alan, mâzallah küfre girer.

Çünkü bu, İslam ile istihza eylemektir.
İslam’ın her hükmüne, tazim etmek gerektir.

Allahü teâlâdan başkasına kim eğer
(Yaratıcı) der ise, mâzallah küfre girer.

Çünkü yoktan yaratmak, sırf Allah’a mahsustur.
Bunu, insanlar için kullanmak, çirkin olur.

Mübarek isimleri, alay için, kim eğer,
Başka türlü telaffuz ederse, küfre girer.

Mesela (Abdülkadir) yerine, (Abdülkoydur),
Diyenin, imanının gitmesinden korkulur.

Muhammed'e, (Memo) ve Hasan'a, (Hasso) demek,
Ve yine İbrahim'e, (İbo) diye seslenmek,

İstihza kastı ile olsa, tehlikelidir.
Yani böyle diyenin, imanını giderir.

Bu gibi mübarek ve muhterem isimleri,
Ayakkabı ve terlik içine yazmak dahi,

Bunu yapanlar için, çok tehlikeli olur.
Zira imanlarının gitmesinden korkulur.

Abdestsiz olduğunu bilerek namaz kılmak,
Küfr olup, o kimsenin imanı gider mutlak.

Sünnet olan bir şeyi beğenmemek de, yine,
Küfr olup, sebep olur imanın gitmesine.

Başkasının küfrüne, kim sebep olsa eğer,
Onun kendisi dahi, mâzallah küfre girer.

Zina ve livataya, caiz derse bir insan,
Kaybeder imanını, böyle söylediği an.

Kim büyük günahlara devam ederse eğer,
Bu hal, Allah korusun, onu küfre sürükler.

Namaza ehemmiyet vermemek, çok kötüdür.
Zira bu, o kimsenin imanını götürür.

Üstünde dini yazı ve Kur'an âyetleri,
Bulunan örtüleri, yahut seccadeleri,

Hakaret niyetiyle, yere serip kullanmak,
Küfür olup, yapanın imanı gider mutlak.

(Hazret-i Ebu Bekir ile hazret-i Ömer,
Hak halife değildi) demek de, küfre girer.

Hak teâlâdan ayrı,ölü veya diriden,
Bir şey bekleyenin de, imanı gider hemen.

(Tezveren dede) demek, gayet tehlikelidir.
Böyle söyleyenlerin imanı gidebilir.

Meyyitleri toprağa gömmek farz olduğundan,
Ehemmiyet verirler bu farza her Müslüman.

İlmi, fenni ileri sürüp bazı kimseler,
Ölüleri gömmeye, (gericilik) deseler,

Yahut (Buda, brehmen ve komünistler gibi,
Yakmak, daha iyidir) derlerse ölüleri,

Böyle söyleyenlerin, imanı gider o an.
Yani o, mürted olup, çıkar Müslümanlıktan.

Yine evliya ile İslam âlimlerine,
Düşmanlık, bu bakımdan tehlikelidir yine.