Gönül Sultanları.com >  Eshâb-ı Kirâm > Hepsi iman etti
Hepsi iman etti
Abdurrahman bin Avf ki, büyük bir sahabidir.
Cennetle müjdelenen on kişiden biridir.

Bu mübarek sahabi, uzun boylu ve beyaz,
Yakışıklı bir zattı, akıllı, kadirşinas.

O, hazret-i Ömer’in yakın arkadaşıydı.
Veziri, müşaviri, sırdaş ve yoldaşıydı.

Nitekim o büyüğün halifelik devrinde,
Medine'ye, bir kervan geldi günün birinde.

Abdurrahman bin Avf’a giderek hemen o an,
Dedi: (Şehir dışında, konaklamış bir kervan.

Gel, seninle kervanı bekleyelim bu gece.
Beldemizde bir zarar görmesinler böylece.

Eşkıyadan, hırsızdan görürlerse bir zarar,
Yarın mahşer gününde, bunu bizden sorarlar.

Gerçi bunlar, Müslüman değiller, hepsi kâfir.
Ve lakin şehrimize gelmişlerdir misafir.

Çok kıymetli mallarla yüklüdür kervanları.
Bizlere emanettir canlarıyla malları.

Zira İslam’ın emri şöyledir ki her zaman,
Misafir olanlara verilmez zarar, ziyan.)

Abdurrahman ibni Avf, der ki: (Ben, bu teklife,
Dedim: Peki gidelim, sen emret ey Halife!)

O kervanı o gece, bekledik sabaha dek.
Lakin biri fark etmiş, bizi takip ederek.

Sonra, diğerleri de olmuş buna muttali.
Kendi aralarında konuşmuşlar bu hali.

Demişler: (Nasıl olur, koca halife Ömer,
Bizim kervanımıza nasıl bekçilik eder?

Halbuki muhaliftir dinimiz, dinlerine.
Buna rağmen o bizzat beklemiş bizi yine.

Bu, ne ince düşünce, ne nezaket, ne ahlak.
Demek ki İslam dini böyle diyor muhakkak.)

Böylece hayran olup hepsi İslamiyet’e,
Topyekün iman edip, geldiler hidayete.

Ve yine bu sahabi nakleder ki şöylece:
Şehri dolaşıyorduk Ömer ile her gece.

Lakin belli bir yere gelince, istisnasız,
(Sen burada dur!) deyip, giderdi kendi yalnız.

Ben orada bekler ve girmezdim o sokağa.
Niçin gittiğini de, çekinirdim sormaya.

Vefat ettikten sonra, o yere gittiğimde,
Bir pir-i fani gördüm hanelerin birinde.

Derdi ki: (Bütün gece bekledim Ömer'i hep.
Gözlerim yolda kaldı, gelmedi, neden acep?)

Ben, mecburen söyledim (O vefat etti) diye.
O, (Vah Ömer!) diyerek, başladı inlemeye.

Ellerini kaldırıp, dedi ki: (Ya ilahi!
Madem ki gitti Ömer, yaşatma beni dahi.)

Ellerini duadan indirince yaşlı zat,
Duası kabul olup, vefat etti o saat.

www.gonulsultanlari.com