Hanım sahabilerden, biri Ümmü Süleym’dir.
Bu, Enes bin Malik’in muhterem annesidir.

Kocası, duydu bunun imana geldiği gün,
Dedi: (Sen, dininden mi çıkıyorsun ey hatun?)

Cevabında dedi ki: (Ey Malik, beni dinle.
Çıkmak değil, bilakis yeni girdim ben dine.

Hatta iman etmeni isterim senin dahi.
Yoksa evliliğimiz sona erer vallahi.)

Çok geçmeden, kocası öldürüldü aniden.
Dul kaldı böylelikle Ümmü Süleym Malik’ten.

Bu sefer Ebu Talha, bir haber göndererek,
Dedi ki: (İstiyorum senin ile evlenmek.)

Kabile reisiydi, çok zengin idi, fakat,
İslam ile müşerref olmamıştı o saat.

Ümmü Süleym dedi ki: (Evvela gel imana.
Evlenme teklifini ondan sonra yap bana.)

Ebu Talha düşünüp, hemen oldu Müslüman.
Ümmü Süleym, teklifi kabul etti o zaman.

Resulullah, hicrette, Medine’ye gelince,
Herkes bir şey getirdi güçleri yettiğince.

Ve lakin Ümmü Süleym, o zaman fakirdi pek.
Yoktu bir şey evinde Ona ikram edecek.

Yalnız bir oğlu vardı, küçüktü yaşı daha.
Tutup onun elinden, geldi Resulullaha.

Dedi: (Ya Resulallah, oğlumdur Enes benim.
Terbiyeli ve zeki bir çocuktur efendim.

Bunu, kabul edersen, ben zat-ı alinize,
Vermek istiyorum ki, baksın hizmetinize.)

İşte Enes bin Malik, on sene müddetle tam,
Allah’ın Resulüne hizmet etti berdevam.

Ümmü Süleym, çok harbe iştirak eyleyerek,
Dövüştü icabında kılıcını çekerek.

Uhud’a, oğlu Enes ve Ebu Talha ile,
Gelip, çok hizmet etti Eshaba var gücüyle.

Hayber gazasında ve hem Mekke’nin fethinde,
Bilfiil cenk ederek, bulundu herbirinde.

Huneyn gazasına da iştirak eylemişti.
Bu harpte, en ön safta, er gibi cenk etmişti.

Kalbi, Resulullaha hizmetle çarpıyordu.
Elinde hançer ile, düşmanı bekliyordu.

Kocası Ebu Talha onun bu hançerini,
Görüp, Resulullaha arz etti bu halini.

Allah’ın Sevgilisi, ona doğru bakarak,
Sordu: (Ya Ümmü Süleym, o hançer ne olacak?)

Dedi: (Ya Resulallah, müşrikler sana eğer,
Hücum ederler ise, işe yarar bu hançer.

İşte bu günler için saklardım bu hançeri.
Bununla öldürürüm. sana kastedenleri.)