Peygamber efendimiz, sahabe-i güzine,
Buyurdu ki: (Bu gece, bir rüya gördüm yine.

Bir kuyunun başında idim ki o rüyada,
Küçük bir kova ile, su çekerdim orada.

Benden sonra kovayı, Ebu Bekir aldı ilk.
Onun su çekmesinde, var idi bir zaiflik.

Ondan sonra o kova, büyüdü, genişledi.
Ömer bin Hattab alıp, onunla çok su çekti.)

Bu hadis-i şerifin şerhinde, çok âlimler,
Resulün rüyasını, şöyle tabir ettiler:

Hazret-i Ebu Bekrin, halifelik müddeti,
İki sene olmakla, çok yer fethedilmedi.

(Onun su çekmesinde, zayıflık vardı biraz.)
Diye buyurmasının, manası budur esas.

Ömer ibnil Hattab’ın, daha çok su çekmesi,
Uzun olduğundandır halifelik süresi.

Hazret-i Ebu Bekir devrinde, her ne kadar,
Alınamadıysa da çok yerler ve topraklar,

Lakin o, hiç kimsenin çekemeyeceği bir,
Büyük mesuliyet ve yük altına girmiştir.)

Yine buyuruyor ki, hadiste Resulullah:
(Doğru sözü, Ömer’in diline koydu Allah.)

Hazret-i Ali dahi, rivayet eder ki hem:
Şöyle buyurmuşlardır, hadiste Fahr-i âlem:

(Biz biliriz Ömer’in, hak sözlü olduğunu,
Kalblerin, o sözlerle, sükunet bulduğunu.)

Cabir bin Abdullah da, anlatır ki bir kere:
Bir gün hazret-i Ömer, hazret-i Ebu Bekre,

Şöyle hitab etti ki: (Ey Ebu Bekr, bilesin.
Resulullahtan sonra, halkın iyisi sensin.)

O dahi, cevabında buyurdu ki: (Ya Ömer!
Ben de Resulullahtan duymuştum ki bir sefer:

(Ömer ibnil Hattab’tan, daha iyi ve üstün,
Bir kimse üzerine, doğmamıştır henüz gün.)

Ukbe bin Amir dahi, şöyle rivayet eder:
Ben de Resulullahtan, şöyle duydum bir sefer:

(Benden sonra Peygamber gelmiş olsaydı şayet,
Ömer ibnil Hattab’a, verilirdi bu devlet.)

Aişe-i Sıddıka buyuruyor ki hem de:
Bir gün, Resulullahla oturuyorduk evde.

Habeşler oynuyor ve seyrediyor idi halk.
O Server buyurdu ki: (Ya Aişe, sen de bak!)

Çenemi, o Resulün, dayayıp omuzuna,
Baktım habeşilerin bir müddet oyununa.

O sırada, hazret-i Ömer geldi aniden,
Halk, seyiri bırakıp, dağıldılar hep birden.

Resulullah buyurdu: (Görürüm ki aşikâr,
İns ve cin şeytanları, Ömer’den kaçıyorlar.)