İnsanlara hükmeden idareci kimseler,
Kul hakkından, şiddetle korkması icab eder.

Zira müminler için, iki cins günah vardır,
Birisi, Allah ile kullar arasındadır.

İkinci tür günahlar, kulların birbiriyle,
Münasebetlerinden olurlar tamamiyle.

Birinci tür günahlar, büyük de olsa eğer,
Allah, ya ceza verir, veyahut da affeder.

Yani Hak teâlânın bileceği bir iştir,
Çünkü bunlar, sırf Onun hakkıyla ilgilidir.

Kullar arasındaki günahlara gelince,
Bunlarda, kulların da hakları vardır nice.

Bu türlü günahlarda, adalet olacaktır,
Alacaklı, borçludan hakkını alacaktır.

Lakin geçmez orada, dünyadaki paralar,
Verilir sevap ecir, yüklenilir günahlar.

O gün, Sırat köprüsü üstünden geçerken halk,
Yedi yerde suale çekilirler muhakkak.

İman, namaz, oruç, hac, zekat, gusl, kul hakları,
Bunlar, ehl-i mahşere sorulur ayrı ayrı.

Bir liralık hak için, tam yediyüz namazın,
Ecri, karşı tarafa verilir varsa yarın.

Yoksa, alacaklının günahları alınır,
Buna yükletilerek Cehenneme atılır.

İşte bu kul hakkından korkarsa her kim eğer,
Kulları üzmekten de çok korkar, kalbi titrer.

Kimseye zerre kadar veremez zarar ziyan,
Çünkü o, kul hakkından korkar da, işte ondan.

Kul hakkı da, sadece olmaz sövüp saymakla,
Hatta doğar kul hakkı, birazcık yan bakmakla.

Kalb kırmak, dinimizde çok büyük bir günahtır,
Kâbe’yi, yetmiş defa yıkmaktan da fenadır.

Kul hakkına, böylece inanırsa bir insan,
Hiç kimsenin kalbini kıramaz hiçbir zaman.

İyi bir yönetici, af edici olandır,
Zira bu da, İslam’ın güzel ahlakındandır.

Kötülük edene de, yapmalıdır iyilik,
Hakiki bir Müslüman, yapamaz çünkü kemlik.

Kim böyle davranırsa, bulur rahat ve huzur,
Hatta ömrü uzayıp, bedeni sıhhat bulur.

Büyüklerimiz der ki: (Daima af ediniz,
İnsanların aybını ifşa eylemeyiniz.)

Kim örtücü olursa kulların günahını,
Allah da kıyamette, örter onun aybını.

Nasıl davranmasını istersen Rabbin sana,
Sen dahi öyle davran, dünyada her insana.

Merhametli olursan, merhamet olunursun,
Eğer zulüm yaparsan, sen de zulüm bulursun.