Hûd peygamber, kavmini, dinine etti davet.
Lakin onlar, davete etmediler icabet.

Dediler ki: (Sen teksin, biz ise çoğunluğuz.
Bir gün ve bir gecede, doğar bin çocuğumuz.

Bu kadar kalabalık kavimiz, görüyorsun.
Tek başına sen bize, meydan mı okuyorsun?)

Böyle deyip, itiraz ettiler kendisine.
Lakin devam eyledi, Hûd nebi tebliğine.

Buyurdu: (Peygamberim, ben size Rabbimizden.
Ona iman edin de, vazgeçin kibrinizden.

Eğer inanmazsanız, çetin azap var size.
Zira eski kavimler, ibrettir hepinize.

Nuh kavmi insanları, sizden kuvvetliydiler.
Onlar dahi, bu yüzden, helak olup gittiler.)

Fakat o mağrur kavim, inanmadılar yine.
Hiç kıymet vermediler, onun bu davetine.

Hûd nebi, ettiyse de onlara çok nasihat,
Âdlılar, hidayete gelmedi yine fakat.

Sonunda, ellerini kaldırarak duaya,
Bir niyazda bulundu, Allahü teâlâya.

Onlar, çocuklarıyle iftihar ederlerdi.
Hûd nebi de Rabbine, şöyle dua eyledi:

Dedi ki: (Ya ilahi, kavmimin kadınları,
Çocuk doğurmasınlar, kısır eyle onları.)

Anında kabul oldu duası Hûd nebinin.
Hiç çocuğu olmadı, ondan sonra birinin.

Buna rağmen, o azgın ve inatçı Âdlılar,
Yine inatlarından, ona inanmadılar.

O ise, hiç yılmadan nasihat ediyordu.
(Yalnız Hak teâlâya kulluk edin!) diyordu.

Onlar kabul etmeyip onun bu teklifini,
Derlerdi ki: (Terk ettin, sen kavminin dinini.

Bu yüzden, sen akılsız bir kimsesin diyoruz.
Yalancı olduğunu, hem de zannediyoruz.)

Buyurdu: (Ben akılsız ve yalancı değilim.
Ben, Allah tarafından gelen bir peygamberim.

Rabbim, bana her ne ki vahyediyorsa eğer,
Size, yalnız onları veriyorum ben haber.

Ben sizi, tek Allah'a, hak dine davetçiyim.
Ben Allah tarafından, size gelen elçiyim.

O bana ne dediyse, diyorum aynısını.
Asla söylemiyorum, noksan ve fazlasını.

Rabbim, Nuh'un kavmini, su ile etti helak.
Ve onların yerine, sizleri eyledi halk.

O kavime verdiği nimet ve ihsanlardan,
Kat be kat fazlasını, sizlere etti ihsan.

Uzun boy, iri cüsse, kuvvet, mal ve zenginlik,
Hak teâlâ bunları, sizlere bahşetti ilk.

Daha nice nimetler verdi hem fazla fazla.
Bunları düşünün de, kulluk edin ihlasla.

Şükredip, yalnız Ona eyleyin ki ibadet,
Ebedi nimetlere eresiniz nihayet.

Bu putlara tapmayı, bırakmazsanız eğer,
Helake uğrarsınız azapla hep beraber.)