O gurur ve kibirli ve çok azgın Âd'lılar,
O Azap rüzgarıyla toptan helak oldular.

Rüzgar, o kâfirleri kaldırıp yükseklere,
Çok şiddetle, yüz üstü çarpıyordu yerlere.

Rüzgar, Hak teâlâdan sonra alıp emrini,
Yığdı üzerlerine o kum tepelerini.

Yedi gece, sekiz gün müddetle o kâfirler,
O kum tepelerinin altında inlediler.

O yığınlar altında helak oldu her biri.
Oradan da, denize atıldı ölüleri.

Âd kavminin cümlesi, helak olduğu zaman,
Henüz hayatta idi, reisleri Halecan.

Dağa doğru kaçarken büyük can korkusuyla,
Yine iman etmeyi düşünmüyordu asla.

Hûd Nebi, kendisini görünce bir aralık,
Buyurdu ki: (Kendine ediyorsun çok yazık.

Bile bile, ebedi azaba gidiyorsun.
Ancak iman etmekle bundan necat bulursun.)

Halecan, Hûd nebinin, bu en son teklifine,
Bütün bunlara rağmen, peki demedi yine.

Ve sual eyledi ki: (Olursam ben Müslüman,
Bana, Rabbin katında ne var peki o zaman?)

Hûd Peygamber, (Cennet var) diye cevap verince,
O zaman, melekleri sual etti hemence.

Dedi ki: (O bulutta gördüklerim kimlerdir?)
Buyurdu ki: (Rabbimin emrinde meleklerdir.)

Dedi: (Bu felakete, onlardır asıl sebep.
Onların sebebiyle, kavmim helak oldu hep.

Ben Müslüman olursam, o zaman senin Rabbin,
İntikam alır mı ki onlardan benim için?)

Hûd Nebi o kâfire buyurdu ki o zaman:
(Sen, bu dünya yüzünde gördün mü ki bir sultan,

Askerine emredip, düşmanı helak etsin.
Sonra, düşmanı için onlara ceza versin.)

O nasipsiz Halecan dedi ki son olarak:
(Rabbin, keşke kavmimi etmeseydi de helak,

Hep devamlı olsaydı gücümüz, kuvvetimiz.
Ve hiç azalmasaydı malımız, servetimiz.)

O, inanmadıysa da ve lakin en sonunda,
Azap rüzgarı gelip, helak etti onu da.

Âd kavmi ve Halecan, şiddetli rüzgar ile,
Feci bir vaziyette helak olurken böyle,

Hûd Nebi ve müminler, olmayıp hiç muazzep,
Avlu gibi bir yerde bulunuyorlardı hep.

O dağları deviren, bir kavmi helak eden,
O rüzgar, kâfirleri böyle helak ederken,

Hûd aleyhisselamla, yanında olanlara,
Ferahlatıcı tarzda esiyordu o ara.

O şiddetli kasırga, hafifleşerek hemen,
Tatlı, serinletici esiyordu tamamen.

Hûd aleyhisselamla iman eden Müminler,
Oradan ayrılarak Beytullaha gittiler.

Ve Hûd aleyhisselam vefat etti bu yerde.
Harem-i şeriftedir hem mübarek kabri de.