Salih aleyhisselam, teşrif etti dünyaya.
Nuh aleyhisselamın dinini etti ihya.

Ne zaman ki Ad kavmi, şiddetli rüzgar ile,
Helak olup, kâfirler mahvoldu tamamiyle,

O zaman Hud Nebi’ye iman eden müminler,
Kurtulup, o diyarı, acele terk ettiler.

Onlardan birisi de, Semud idi ki, bu zat,
Nuh aleyhisselamın neslinden idi bizzat.

Bu zatın torunları, seneler sonra yine,
Geldiler Hud Nebi’nin kavminin mahalline.

Yani Semud evladı, vaktiyle helak olan,
Ad kavminin yurduna yerleştiler sonradan.

Önce tek kabileden ibaret iken bunlar,
Sonradan çoğalarak, bir topluluk oldular.

Tıpkı Ad kavmi gibi, bu insanlar da yine,
Zamanla gark oldular dünya nimetlerine.

Dağları, kayaları oyarak birer birer,
Tepeler üzerinde, evler bina ettiler.

Sert taşları oyarak, yaparlardı evleri.
Taş oymacılığında, gittiler çok ileri.

Yaptılar düzlükte de, çok saraylar ve köşkler.
Yetiştirdiler hatta, çok bağlar ve bahçeler.

Oldu her birisinin, çok dünya nimetleri.
Üçyüz yahut bin sene, ömür sürdü herbiri.

Önce, bu nimetlere şükrederlerken bunlar,
Sonra bunu terk edip, zevk sefaya daldılar.

Kabile reisleri başta olmak üzere,
Adam öldürürlerdi, zulüm ve haksız yere.

O kavmin içindeki bazı mümin kimseler,
Onları bu işlerden, men etmek istediler.

Dediler: (Ad kavmi de, yapmıştı böyle isyan.
Lakin helak oldular, kalmadı sağ bir insan.

Siz dahi onlar gibi, zulüm yapıyorsunuz.
Korkarım bu sebepten, siz de yok olursunuz.)

Onlar bunu dinleyip, dediler ki cevaben:
(Evet, helak oldular Ad kavmi hakikaten.

Lakin o insanların, yoktu sağlam evleri.
Kum üzerinde olup, çürüktü temelleri.

Bu yüzden sert bir rüzgar esince birdenbire,
Onların evlerini, kolayca yıktı yere.

Lakin biz, kayaları, taşları oyuyoruz.
Kapıları demirden haneler yapıyoruz.

Bizim evlerimize, tesir etmez o rüzgar.
Çok şiddetli esse de, veremez yine zarar.)

Müminler, bu cevabı alıp o kimselerden,
Vazgeçtiler onlara böyle nasihatlerden.

Çünkü onlar, isyanda gitmişti çok ileri.
Asla dinlemezlerdi, böyle güzel sözleri.

Cenda bin Amr idi ki, reisleri bu kavmin,
Toplanıp, huzuruna gittiler bu kimsenin.

Dediler: (İbadet ve secde edeceğimiz,
Çok muazzam tanrılar yapmak istiyoruz biz.

Öyle ki, ne Ad kavmi, ne de Nuh'un kavminde,
Böyle büyük bir tanrı, olmasın hiçbirinde.)