Ken'an iline gelen Hakk'ın Peygamberidir.
Ve hazreti Yusuf’un kıymetli pederidir.

Babası İshak Nebi, rüya gördü bir gece.
Bir ağaç yükselmişti belinden pek büyükçe.

Hayretle bu ağaca baktığında, bu defa,
Gördü ki, dal ve budak saldı dört bir tarafa.

Sonra bir ses duydu ki: (Gördüğün bu dal budak,
Evladından gelecek Nebilerdir ey İshak!)

Uykudan uyanınca, sevindi, ferahladı.
Tâ ki yaşlandığında, oldu ikiz evladı.

İys ve Yakub adını verdiği bu oğullar,
Büyüyüp, kendisine hizmete koyuldular.

Ne zaman ki vefatı yaklaşınca nihayet,
Bu iki evladını, yanına etti davet.

Yakub aleyhisselam huzuruna girince,
Ellerini açarak dua etti şöylece:

(Neslimden çok Nebiler gelecekti ya Rabbi!
İşte bu evladımdan zuhur ettir o vaadi.)

İys dahi girdiğinde, eyledi şöyle dua:
(Soyundan çok melikler göndersin Hak teâlâ.)

Lakin İys, Yakub için ettiği temenniyi,
Kendine yapılandan görünce daha iyi,

Bir kıskançlık duygusu giriverdi içine.
Ve düşmanlık besledi hemen bu kardeşine.

İshak Nebi, görüp bu İys'in kıskançlığını,
İki eşit parçaya ayırdı mallarını.

Hatta bir karışıklık çıkmaması için de,
Verdi hisselerini her iki kardeşin de.

Lakin İys, buna dahi razı gelmediğinden,
Yakub’a düşeni de, zorla aldı elinden.

Kalmayınca Yakub’un elinde bir nesnesi,
Annelik şefkatiyle üzüldü validesi.

Dedi ki: (Kalk evladım, dayının yanına var.
Ümit ediyorum ki, o sana yardım yapar.)

Peki deyip, Harran'a vasıl oldu nihayet.
Bir kuyuya uğrayıp, orada aldı abdest.

Sonra da namaz kılıp, dua etti Rabbine.
Kalktı ve dayısını sual etti birine.

Meğerse dayısının kızı imiş o dahi.
Dönünce, babasına söyledi bu haberi.

O dedi ki: (Ey kızım, o kimseyi çağır git!)
Kız gidip çağırınca, eve geldi o vakit.

Dayısı onu görüp, sual etti ki hemen:
(Ey genç, sen kimlerdensin ve teşrifin nereden?)

Dedi: (Adım Yakub’tur, hem İshak’ın oğluyum.
Annemin isteğiyle tâ Şam'dan geliyorum.

Ninem Sâre hatundur, kardeşim var İys diye.
Babam vefat edince, yöneldim bu beldeye.)

Dayısı, bu habere çok sevindi içinden.
Ve ona, vazifeler verdi kendi işinden.

Büyük kızı Leya’yı, eyledi ona teklif.
Lakin onun gözünde, bir kusur vardı hafif.

Küçük kızı Rahil’e talip oldu o fakat.
Dayısı, küçük deyip, etmedi muvafakat.

Önce, büyük kızını verdi bu yeğenine.
Yedi sene sonra da, küçüğü verdi yine.

Küçük kızı Rahil'den, gayet güzel ve şerif,
Yusuf aleyhisselam dünyaya etti teşrif.