(Ey Yusuf, Zeliha'nın o emrini yap!) diye,
Baskı yaptı kadınlar, o gün Yusuf Nebi'ye.

Dediler ki: (Ey Yusuf, onun bu isteğini,
Yap ki, aksi takdirde hapsettirir o seni.)

Yusuf aleyhisselam, bu hiyleli sözlerden,
Korkup, Hak teâlâya iltica etti hemen.

Ve mübarek kalbine gelen o ürpertiyle,
Allah’a sığınarak bir dua etti şöyle:

(Ya Rabbi, kurtar beni sen bunların elinden.
Sana sığınıyorum bunların şerlerinden.

Bunlar teklif ederler bana bu masiyeti.
Ancak sen giderirsin benden bu musibeti.

Ya Rabbi, girmektense bu zina ve günaha,
Bana, zindana girmek iyidir bundan daha.)

Yani işlemektense bu günah ve hatayı,
Elbet tercih ederim zindana atılmayı.

Onun bu duasını kabul edip Yaradan,
Onların şerlerini geri çevirdi ondan.

Bu babta buyurdu ki tefsir alimleri hep:
Zindana girmesine, bu dua oldu sebep.

Çünkü işlemektense o fuhuş ve zinayı,
Talep etti dediler zindana atılmayı.

Afiyet isteseydi eğer zindan yerine,
Zindansız kurtulurdu o musibetten yine.

Bir hadis-i şerifte buyurdu ki o Server:
(Ağızdan çıkan söze bağlıdır musibetler.)

Yine Resul duydu ki, biri dua ederken:
(Ya Rabbi, sabr-ı cemil istiyorum ben senden.)

Buyurdu ki: (Ey kişi, sen, bela talep ettin.
Keşke Hak teâlâdan afiyet isteseydin.)

Sahabe-i kiramdan Abdullah ibni Abbas,
Bir gün Resulullaha gelerek etti niyaz.

Dedi: (Ya Resulallah, bana sen, kendisiyle,
Dua eyleyeceğim bir şey tavsiye eyle.)

Peygamber efendimiz buyurdu ki o zaman:
(Afiyet talep eyle Allahü teâlâdan.)

Velhasıl Zeliha'nın zevci olan o Aziz,
Yusuf'u hapsetmeyi görüyordu gereksiz.

Çünkü biliyordu ki, Yusuf aleyhisselam,
Zeliha hususunda suçsuz ve masumdu tam.

Aziz, Yusuf Nebi'ye bir ceza vermeyince,
Zeliha, başka yollar araştırdı bir nice.

Ondan murad almaya uğraştıysa da, fakat,
Göremedi hiç ondan zerre kadar iltifat.

Ümidini kesince, dedi ki kocasına:
(Artık çıkamaz oldum insanlar arasına.

Rezil rüsvay eyledi bu genç beni herkese.
Halbuki bu hususta mazur idim ben ise.

İffet ve onurumu eyledi beş paralık.
Tahammülüm kalmadı, hapse at onu artık.)

Halkın dedikodusu kesilinceye kadar,
Onu hapse atmaya, verdiler artık karar.

Zerre kadar bir suçu yokken Yusuf Nebi’nin,
Yine hapse atıldı, ama bir müddet için.