Ebu Zer-i Gıfari, vakta ki etti iman,
İstedi ki, kavuşsun bu devlete her insan.

O, Müslüman olmanın sevinciyle bu kere,
Söyledi imanını Kâbe’de aşikâre.

Müşrikler bunu duyup, üstüne saldırdılar.
Bayılıncaya kadar, taş ve sopa vurdular.

Sonra hazret-i Abbas, görüp bu olanları,
Ebu Zer'i kurtarıp, ikaz etti onları.

Dedi: (Öyle bir yerde oturur ki bu adam,
Ticaret kervanınız önünden geçiyor tam.

Buna böyle eziyet, işkence ederseniz,
Bir daha siz oradan nasıl geçeceksiniz?)

Müşriklerin elinden kurtulunca Ebu Zer,
Resulün huzuruna koşup gitti bu sefer.

Resulullah buyurdu: (Dön, git memleketine.
O yörenin halkını, çağır İslam dinine.)

Bu emir üzerine, yurduna etti avdet.
İnsanları toplayıp, İslam’a etti davet.

Dedi ki: (Hakiki din, İslamiyet’tir ancak.
Ve bir tek ilah vardır ibadet yapılacak.

O hakiki ilah da, Allah’dır ki, O birdir.
Ve hazret-i Muhammed, Onun Peygamberidir.)

Bir çoğu, bu sözlere edince hep itiraz,
Kabile reisleri, dedi ki: (Susun biraz!)

İsmi Haffaf idi ki, gür sesle bağırarak,
Dedi: (Dinleyelim ki, daha ne anlatacak?)

Ebu Zer-i Gıfari, şöyle dedi o zaman:
(Kardeşlerim, vakta ki ben Müslüman olmadan,

Bir gün, nuhem putunun yanına gitmiş idim.
Önüne süt koyarak, geriye çekilmiştim.

Biraz sonra, bir köpek geldi onun önüne.
Sütü içip, o putun pisledi üzerine.

Baktım, mani olmaya yoktu putun mecali.
O gün gözlerim ile, gördüm ben işbu hali.

Pis bir köpeğin bile, böyle büyük hakaret,
Eylediği bir puta, edilir mi ibadet?

İşte o taptığınız putun hali böyledir.
Bu, apaçık delilik değildir de, ya nedir?)

Herkes başını eğmiş, öylece dinliyordu.
İçlerinden birisi, kalktı ve şöyle sordu:

(Senin bu bahsettiğin Peygamber neler diyor?
Onun getirdiği din, neleri emrediyor?)

Dedi: (O buyurur ki, hakiki ilah birdir.
O, her şeyin sahibi ve mutlak malikidir.

İyi, güzel ahlaka çağırıyor herkesi.
İnsanları huzura erdirmektir gayesi.

Diyor ki: Hiç kimseye yapmayın bir haksızlık.
Zira fena şeylerdir, her türlü ahlaksızlık.

İçki, kumar, zinaya yaklaşmayın ki zinhar,
Çünkü insanlar için, çok zararlıdır bunlar.)

Bunları söyleyince, insaf etti çoğu halk.
Reisleri Haffaf ve Üneys başta olarak,

Onun bu sözlerini tasdik edip o zaman,
Çoğu, can-ü gönülden oldular hep Müslüman.