O kâfirler, Resule yapınca böyle eza,
Zevcesi kanalıyla duydu hazret-i Hamza.

Pür hiddet kâfirlerin yanına geldi hemen.
Kılıcı omuzunda, yayı elindeydi hem.

Kâfirler, gördü onun silahlı geldiğini.
Korku sardı bir anda, hepsinin kalblerini.

Ebu Cehil herkesten önce verdi beyanat.
Dedi ki: (Ben eyledim, yok kimsede kabahat.)

Haykırdı ki: (Ey zalim, ne idi ki sebebi,
O şerefli kimseye yaptın bu eziyeti?

Yeğenim olduğunu bilmez misin ey alçak!
Kendisine güvenen dokunur Ona ancak.)

Elindeki yay ile vurarak sonra birden,
Melunun kafasını yardı birkaç yerinden.

Saldıracaklardı ki Hamza’ya diğerleri,
Mani oldu hemence, Ebu Cehil kâfiri.

Dedi: (Dokunmayınız, Hamza bunda haklıdır.
Bizim dün yaptığımız, apaçık haksızlıktır.)

Hazret-i Hamza’nın da Müslüman olmasından,
Korkup, o kâfirlere böyle dedi o zaman.

Geldi hazret-i Hamza, oradan ayrılarak,
Allah’ın Resulünü, evinde buldu ancak.

Yaklaşıp selam verdi ve oturdu yanına.
Resul cevap vererek şöyle buyurdu ona:

(Yalnız bırak bunu ki, hayatta yok kimsesi.
Ne babası var Onun ve ne de validesi.

Ne candan bir amcası, ne de bir kardaşı var.
Na yarı, ne yoldaşı, ne bir arkadaşı var.)

O dedi ki: (Ey oğul, aldım intikamını.
Vurup yere akıttım, Ebu Cehl’in kanını.

Üzülme, müsterih ol, bundan sonra o alçak,
Her zaman karşısında, artık beni bulacak.)

Buyurdu ki: (Ey amcam, sen iman etmeyince,
Ben müsterih olamam, mühim olan bu bence.)

Dedi ki: (Peki oğul, ne istersen yapayım.
Yeter ki seni bugün, biraz rahatlatayım.)

Buyurdu: (Sen kalırsan eğer küfür içinde,
Yarın yanar vücudun, Cehennem ateşinde.

Beni sevindirmeyi istiyorsan sen şayet,
Peygamber olduğuma etmelisin şehadet.)

Ve hemen kendisine, son gelen âyetlerden,
Bir miktar okudu ki, şöyle idi mealen:

(Yerlerde ve göklerde ve bunlar arasında,
Ne varsa, hepsi Onun mülküdür esasında.)

O dedi ki: (Ey oğul, bizim, binbeşyüz kadar,
El ile yaptığımız, bir sürü putumuz var.

Hiç birisi, bir karış yere malik değildir.
Sen dersin ki, yer ve gök, cümlesi Rabbimindir.)

Ve hemen oracıkta getirip şehadeti.
Kazandı böylelikle ebedi saadeti.

Dedi: (Kati olarak inandım ki ben şuna,
Secde layık değildir, o Rab’dan başkasına.

İnandım ki sen dahi, Onun Peygamberisin.
Bizleri bâtıl yoldan, Hakka davet edersin.)