Artık Uhud savaşı kızışmıştı iyice.
Çarpışırdı taraflar, olanca güçleriyle.

Lakin kalabalıktı küfr ordusu o vakit.
En az dört müşrik ile çarpıştı her mücahid.

O gün hazret-i Hamza, tekbirler getirerek,
Saldırırdı düşmana beyitler söyleyerek.

(Ben, harplerde Allah’ın arslanıyım!) diyordu.
Önüne çıkanları, vurup deviriyordu.

Safvan ibni Ümeyye, onu gördü bir ara,
Ve sordu (O kim?) diye yanında olanlara.

Müşrikler dediler ki: (O dediğin, Hamza'dır.
Her iki elinde de, bir kılıçla savaşır.)

Safvan hayret içinde dedi: (Ben, bugüne dek,
Görmedim onun gibi bir savaşçı gözü pek.)

Resulullah, bir kılıç göstererek Eshaba,
Buyurmuştu (Kim bunu benden alır acaba?)

Almak istemişse de onu hazret-i Zübeyr,
Lakin onu, Zübeyr'e vermemişti o Server.

Sonra Ebu Dücane gelip talep etmişti.
Resul, uygun görerek ona teslim etmişti.

İşte Zübeyr bin Avvam üzgündü bundan sebep.
Derdi ki: (Niçin onu, vermedi bana acep?)

Gidip gözetledi ki, o Ebu Dücane’yi.
O kılıcın hakkını verir mi acep iyi?

Arkasından gitti ve baktı, Ebu Dücane,
Çarpışır o kılıçla seri ve çevikâne.

Savaşırken, bir yandan tekbir getiriyordu.
Önüne gelenleri, vurup deviriyordu.

O ara, müşriklerin önde gelenlerinden,
Zırhlı birisi ile karşılaştı aniden.

Müşrik, iri cüsseli ve kuvvetli idi pek.
Ve meydan okuyordu at üstünde dönerek.

Her tarafı zırhlarla kaplı idi tamamen,
Gözünden başka yeri görünmezdi katiyen.

O, Ebu Dücane’ye hücum etti evvela.
O ise, bu hücumdan kurtuldu kalkanıyla.

Kılıcı gömülmüştü kalkanına çarparak.
Lakin çıkaramadı, onu çok uğraşarak.

Sonra Ebu Dücane çekerek kılıcını,
Kopardı bir hamlede o müşrikin başını.

Sonra da karşılaştı, başka bir müşrik ile.
Öldürdü onu dahi, bir kılıç darbesiyle.

Kimse duramıyordu önünde müşriklerden.
Her önüne çıkanı, deviriyordu hemen.

İlerledi böylece, küffârı kıra kıra.
Erişti en arkada tef çalan kadınlara.

Gördü Ebu Süfyan'ın hanımı Hind’i hemen,
Kılıcını indirip, vazgeçti öldürmekten.

Kadınların kanına girmedi o kılıçla.
Geri dönüp çarpıştı, daha büyük bir hınçla.

Onun savaşmasını, gördü Zübeyr bin Avvam.
Dedi ki: (O kılıcın hakkını veriyor tam.

O Server, o kılıcı vermiş ki bir kişiye,
Kılıç, onun elinde yarıyor tam bir işe.)