Yerlerde ve göklerde her ne ki olundu halk,
Resulün hürmetine yarattı cenâb-ı Hak.

Allah, (İste vereyim) buyurdu kendisine.
O, arzu eylemedi dünyalık hiç bir nesne.

Ne mülk ve saltanatı, ne makam, ne rütbeyi,
İstedi fakirlikle, bir de peygamberliği.

Bir gün ziyaret için, Cibril aleyhisselam,
Resulün huzuruna girdi ve verdi selam.

O Server, Cebrail'e buyurdu ki şöylece:
(Evimizde, bir lokma taam yoktu bu gece.)

O esnada İsrafil adındaki bir melek,
Resulün huzuruna girdi selam vererek.

Dedi: (Ya Resulallah, Cibril'e dediğini,
Hak teâlâ işitip, gönderdi şimdi beni.

İstersen altın olsun dokunduğun taş toprak.
Ve Peygamberliğini yap bir melek olarak.)

Buyurdu ki: (İstemem ne altın, ne parayı.
İsterim kul olarak Peygamberlik yapmayı.)

O, insana ve cinne ve hatta canlı, cansız,
Her mahluka, Peygamber gelmiştir istisnasız.

Hem Onun rahmetinden, herşeye nasip vardır.
Müminlere rahmeti, açık ve aşikârdır.

Kâfirlere rahmeti şöyle olur ki yine,
Hiç umumi bir azap gelmiyor üstlerine.

Bir gün konuşur iken o Server Cebrail’le,
Buyurdu: (Hak teâlâ bildirdi ki vahiyle.

Seni, rahmet olarak gönderdim âleme ben.
Sana dahi bir nasip oldu mu bu rahmetten?)

Cibril aleyhisselam arz etti ki o anda:
(Evet, rahmetinizden nasib oldu bana da.

Zira Hak teâlânın kudret ve azameti,
Karşısında, sonumdan korkudaydım ben dahi.

Vakta ki iki âyet getirmiştim ben sana.
O zaman gitti korkum, kavuştum itminana.

Çünkü o ayetlerde, benim emin olduğum,
Bildirilmiş idi ki, bu yüzden rahat oldum.

Bu meth-ü senasına kavuştum Rabbimizin.
Bundan büyük bir rahmet olur mu benim için?)

Yine Resulullahın, bilcümle enbiyadan,
Faziletli olduğu bellidir ki şunlardan,

Sair Peygamberlere inanmayan kâfirler,
Yaparlardı onlara çeşitli hakaretler.

Onların bu iftira ve hakaretlerine,
Her Peygamber, kendisi cevap verirdi yine.

Lakin Resulullaha Kureyş kâfirlerinin,
Dedikleri yalan ve iftiraları için,

Hak teâlâ, kendisi, bizzat cevap vermiştir.
Böylece Habibini müdafaa eylemiştir.