Peygamber-i zişânın mucizesi eseri,
Az yemek, çok kimseye yetiyordu ekseri.

Mesela Resulullah, Mekke'den hicretinde,
Ve nurlu Medine'ye teşrif ettiklerinde,

Önce, hazret-i Halid bin Zeyd Eba Eyyub’ün,
Hanesinde ikamet ettiler bir nice gün.

Bu mübarek sahabi anlatır ki: (Bir kere,
Yemek götürmüş idim hazret-i Peygambere.

İki kişilik idi götürdüğüm o yemek.
Zira Resulullahla Ebu Bekir vardı tek.

Bana buyurdular ki: (Haber ver Sahabeye.
Ensardan otuz kişi gelsin yemek yemeye.)

(Peki ya Resulallah!) deyip çıktım o zaman.
Yemeğe, otuz kişi davet ettim Ensardan.

Onar onar oturup, yemek yiyip doydular.
Yemekte bir azalma olmadı zerre kadar.

Sonra buyurdular ki: (Ya Halid, sen git yine.
Altmış kişi davet et yemek ziyafetine.)

Çağırdım, hepsi gelip yediler o yemeği.
O altmış kişinin de doydular hepsi iyi.

Sonra, üçüncü defa buyurdu ki o Server:
(Ya Halid, doksan kişi davet eyle bu sefer.)

Davet ettim, geldiler, yediler o yemekten.
O doksan kişinin de doydu hepsi tamamen.

Misafirler gidince, yemeğe ettim nazar.
Gördüm ki, bir azalma olmamış zerre kadar.

Peygamber efendimiz, mücahidlerle yine,
Bir sefere çıkmıştı rumların üzerine.

Mücahidler ordusu, emri ile Resulün,
Düşmanı, o mevkide beklediler yirmi gün.

Sonra da Medine'ye dönüş için o Server,
Hareket emri verdi ordusuna bu sefer.

Lakin acıkmışlardı mücahidler bu kere.
Gelip arz eylediler bu hali o Servere.

Dediler ki: (Bir şeyler yemek arzu ederiz.
Zira artık açlıktan yürüyemez haldeyiz.)

Yere yaygı serdirip, buyurdu ki o Server:
(Getirin yanınızda ne mevcut varsa eğer.)

Kimi bir avuç buğday, kimi hurma getirdi.
Küçük bir tencerede bunları pişirttirdi.

Ve dua buyurunca, ona Nebiyyi zişân,
Hak teâlâ yemeğe bereket etti ihsan.

O kaptaki yemeği, dağıttı Eshabına.
Doldurdu hem de çok çok, herbirinin kabına.

Otuzbin sahabinin kabına yemek koydu.
Hepsi de o yemekten, o gün yedi ve doydu.

Koca İslam ordusu, yedi de hepsi tek tek,
Yine de tencerede eksilmedi o yemek.