Seyyidet Nefise hazretleri “rahmetullahi aleyha”, bir Evliya hatundur.
O devirde, fakir bir kadın vardı.

Dört kızı hafta boyu iplik eÄŸirir, bu da onları pazarda satar, böylece geçinip giderlerdi.

Bir gün yine ipleri yüklenip çıktı evden.
Ä°plik bohçasını başında taşıyordu ki, bir kartal uzaklardan bu kadına doÄŸru süzüldü.
Ve bir hamlede başındaki bohçayı kapıp havalandı.

Kadıncağızın sermayesi gitmişti.
Bayılıp düÅŸtü üzüntüden.

Kendine geldiÄŸinde, toplanan insanlar;
- Ne oldu, ne var? diye soruyorlar.

Olan biteni anlattı.
- Ey hatun! Seyyidet Nefise hazretlerine git, O bir dua eder, iÅŸin hallolur, dediler.

Kadıncağız koştu bu Evliya hatuna.

Üzülme, evine git

Seyyidet Nefise hazretleri;
- Üzülme, buyurdu. Evine git. Yakında rızkın gelir.

Kadın gitti eve.
Az sonra birileri Seyyidet Nefise hazretlerine gelip arzettiler:
- Bir gemiye binmiÅŸtik. Gemimiz su almaya baÅŸlayınca, batma tehlikesiyle karşılaÅŸtık. Sizi vesile edip, dua ettik. Çok ÅŸükür kurtulduk.

- Nasıl kurtuldunuz?
- Bir kartal, yukardan indi. AÄŸzındaki bohçayı, bırakıp havalandı. Baktık ki, bohçanın içi iplik dolu. O iplerle baÄŸlayıp, hallettik iÅŸi.

Şu parayı kabul edin

Sonra beÅŸyüz dirhem uzattılar.
- Åžu da hediyemizdir. Lütfen kabul buyurun.

Seyyidet Nefise hazretleri o ihtiyar hatunu çağırıp sordu:
- O ipleri kaça satıyordun?
- Yirmi dirheme.

- Rabbimiz sana daha fazlasını gönderdi, deyip, o beÅŸyüz dirhemi verdi kadıncağıza.

Ve tembih etti.
- Rızık için, bir daha üzme kendini.