Ebül Hasen BüÅŸenci “rahmetullahi aleyh”, Horasanlı bir Velidir.

Bir gün bazı sevdikleri;
- Tasavvuf nedir efendim? diye sordular bu zata.
- Tasavvuf, insanlara eziyet etmemektir, buyurdu.

Sordular yine:
- İyi insan, nasıl belli olur efendim?
- O kimse, her ÅŸeyden önce edeblidir. Hâl ve hareketinde gösteriÅŸten uzak durur. Ahirete yaramayan iÅŸlerden kaçar.

Åžöyle devam etti:
- Hak teâlânın kendisini her an gördüÄŸünü bilir ve bunu düÅŸünerek haram ve günahlara yaklaÅŸmaz.

Her ÅŸey Allah’tan

Bir gün de, yolda yürüyordu.
Bir genç, arkadan gelip, bir tokat vurdu bu zata.
Muziplik olsun diye yapmıştı bu işi.

Görenler;
- Sen ne yaptın? O, Evliya bir zattır! dediler.

Genç, bunu öÄŸrenince, çok üzüldü.

Yaklaşıp;
- Özür dilerim efendim, sizi baÅŸkası sandım, dedi.

Büyük Veli;
- Üzülme evladım, buyurdu. Bu tokat senden gelmedi.

Delikanlı şaşırdı:
- Kimden geldi efendim?
- Asla hata yapmayan bir makam var ki, o makamdan geldi oÄŸlum. O, Allah’tır ve sonsuz kuvvet sahibidir. O irade etmezse, kimse kimseye iyilik ve kötülük yapamaz.

Åžöyle devam etti:
- EÄŸer O istemezse, bütün dünya birleÅŸse, bir ÅŸey yapamazlar. O istemeseydi sen de o tokadı atamazdın.

Åžöyle özetledi:
- Demek bir kusurumuz var ki, Rabbim senin vasıtan ile beni ikaz etti evladım.