Ana Sayfa >  1001 Güzel Menkîbe > İnsanlar Cehennem derdini bilselerdi > Secdede ağlıyordu
Yazıcı   Yazı boyutunu     

Secdede ağlıyordu

Vehib bin Verd hazretleri “rahmetullahi aleyh” bir gece evinde ibadet ediyordu.

Secdeye gittiğinde uzun süre ağladı.
Öyle ki, gözlerinin yaşıyla, ıslandı seccadesi.

Bir gün sevdikleri;
- Niçin çok ibadet edersiniz efendim? dediler.

Cevaben;
- Kul, Rabbine ne kadar muhtaç ise, Ona o kadar çok ibadet yapmalıdır, buyurdu.

Ve ekledi:
- Kudreti de, ne kadar çoksa, Ondan o kadar çok korkup titremelidir.

Yer kalay, gök bakır olsa

Tevekkülü o kadar çoktu ki, insanlar hayret ederdi haline.

Bir gün sevdiklerine;
- Yer kalay, gök bakır olsa, rızık için endişe etmem, buyurdu.

- Neden efendim? dediler.
- Çünkü Rabbim rızıklara kefildir, buyurdu. O halde niçin bunu dert edeyim.

Bu koyun nerede otlamış?

Annesi, içmesi için süt getirdi bir gün.

İçmeden sordu:
- Bu sütü sağdığınız koyun, yabancı bir merada otlamış mıdır?

Annesi, hayvanın otladığı yerleri saydı.
O zaman vazgeçti içmekten.

Zira öyle bir yerde otlamıştı, o yerde çok insanın müşterek hakkı vardı.

Annesi;
- Evladım, al iç, dedi. Hak teâlâ affeder.

Cevap olarak;
- Bile bile günah işleyip de, affolmayı beklemek uygun olur mu? buyurdu.

Ve ekledi:
- Günah, ateş gibidir. Bunu bilen bir insan, bile bile günah işleyebilir mi?
 
Geridön
 
 
Klavye
 
Ana sayfam yap Sık kullanılanlara ekle
Güncelleme Tarihi
28.03.2024
Sitemizdeki bilgiler, bütün insanların istifadesi için hazırlanmıştır. Orjinaline sadık kalmak şartıyla, izin almaya
gerek kalmadan, herkes istediği gibi alıp istifade edebilir.

Hosted by İhlas Net
Ziyaretçi Sayısı